เช้าวันหยุดวันนั้น กลุ่ม "ใต้เบาะ" ทั้งหกคนตัดสินใจออกทริปขี่ Big Bike เที่ยวพักผ่อน เพื่อคลายความอ่อนล้าจากการทำงานและกระชับความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ไทและกันต์จัดการเช่ารถมอเตอร์ไซค์ที่ใกล้เคียงกับของตัวเองที่เมืองไทยมากที่สุด Honda CB650R สำหรับไท และ Yamaha MT-07 สำหรับกันต์
ขณะที่ทุกคนกำลังเตรียมตัวออกเดินทาง ไทหันไปหากันต์ที่กำลังสวมหมวกกันน็อก "เย็นนี้กลับมาเหนื่อยๆ... อยากเจอหน้ามึงคนแรกนะ อยู่เป็นกำลังใจให้หน่อย" ไทกระซิบเสียงทุ้มข้างหูกันต์ แววตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน กันต์ยิ้มตอบ ดวงตาเป็นประกาย "ได้เลยที่รัก คุณไปลุยงานมาหนักแล้ว ผมจะรออยู่นี่แหละ"
ขบวนรถมอเตอร์ไซค์หลายคันพุ่งทะยานไปตามถนนที่คดเคี้ยวเลียบชายฝั่ง ท้องฟ้าสีครามสดใสตัดกับท้องทะเลสีครามเข้ม แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาต้องกับตัวถังรถที่สะท้อนแสงระยิบระยับ เสียงเครื่องยนต์คำรามประสานกันเป็นจังหวะเร้าใจ ไทขี่ Honda CB650R นำหน้า ตามมาด้วยเคนชินกับ Yamaha MT-09 ปุณณ์กับ Kawasaki Z650 ของเขา ตามติดด้วยเรียวบน Kawasaki Z900RS และฮารุบน Suzuki Katana ทุกคนสวมหมวกกันน็อกเต็มใบ ทำให้ไม่สามารถมองเห็นสีหน้าของกันได้ แต่สัมผัสได้ถึงความสุขและความอิสระที่แผ่ออกมาจากทุกคน
พวกเขาแวะพักที่ร้านกาแฟไบค์เกอร์เล็กๆ ริมทาง ซึ่งตกแต่งอย่างมีเอกลักษณ์และเป็นกันเอง ขณะที่กำลังจิบกาแฟหอมกรุ่นและพูดคุยกันอย่างออกรส สายตาของเรียวและฮารุก็พลันไปสะดุดกับรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งที่จอดอยู่ด้านนอก มันคือ Honda Rebel 500 สีดำด้าน ที่ดูเรียบง่ายแต่ก็เท่มีสไตล์ ถัดไปไม่ไกลนัก ชายหนุ่มร่างผอมสูงคนหนึ่งกำลังยืนสั่งกาแฟอยู่ เขาดูอายุยังน้อย น่าจะเป็นนักศึกษา ใบหน้าของเขาดูเป็นธรรมชาติ ไม่ปรุงแต่ง และมีแววตาที่สดใสเต็มไปด้วยความเป็นอิสระ
"นั่นใครน่ะ" ฮารุกระซิบถามเรียว "ไม่รู้สิ...แต่รถเขาสวยดีนะ" เรียวตอบพลางมองสำรวจชายหนุ่มคนนั้นอย่างเปิดเผย
ชายหนุ่มคนนั้นหันมามองพวกเขาเล็กน้อย ก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ให้ เรียวกับฮารุยิ้มตอบกลับไปอย่างเป็นมิตร ปุณณ์กับเคนชินที่สังเกตเห็นท่าทางของเรียวและฮารุก็อมยิ้มเล็กน้อย ไทเองก็มองตามสายตาของเรียวและฮารุ ก่อนจะพยักหน้าอย่างเข้าใจ
ในคืนเดียวกันนั้น หลังกลับจากทริปขับรถชมวิว เรียวและฮารุยังคงคึกคัก พวกเขาชวนกันไปดื่มต่อที่บาร์แห่งหนึ่งในย่านชิบูย่า เสียงเพลงดังกระหึ่ม ผู้คนแน่นขนัด แต่ทั้งคู่ก็สามารถหาที่นั่งเล็กๆ ริมเคาน์เตอร์ได้
ขณะที่เรียวกับฮารุกำลังจิบเบียร์และพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน สายตาของเรียวก็ไปสะดุดกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งอยู่ไม่ไกล เขาดูเป็นพนักงานออฟฟิศที่เพิ่งเลิกงาน แต่งกายสุภาพเรียบร้อย ท่าทางดูเก็บกดและเหนื่อยล้า ดวงตาของเขาดูเศร้าหมองและไร้ชีวิตชีวา เรียวกับฮารุสบตากันอย่างรู้ใจ ทั้งคู่ตัดสินใจเดินเข้าไปชวนคุยอย่างเป็นมิตร
"โทษนะครับ พอดีพวกเราเห็นคุณนั่งอยู่คนเดียว ดูเหงาๆ เลยอยากจะมาทักทาย" ฮารุกล่าวด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ชายหนุ่มคนนั้นเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มตอบอย่างขัดเขิน "ผม...มาซากิครับ"
เรียวกับฮารุแนะนำตัวและพูดคุยกับมาซากิอย่างสนุกสนาน พวกเขาชวนมาซากิดื่มด้วยกัน และไม่นานนัก มาซากิก็เริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย เขาเปิดใจเล่าถึงความกดดันจากการทำงานและความรู้สึกอึดอัดที่ต้องอยู่ในกรอบตลอดเวลา เรียวกับฮารุรับฟังอย่างตั้งใจ และพยายามปลอบโยน มาซากิรู้สึกประหลาดใจที่คนแปลกหน้าสองคนนี้ดูจะเข้าใจเขามากกว่าเพื่อนร่วมงานเสียอีก นี่เป็นการจุดประกายความสัมพันธ์ครั้งแรกที่อาจจะนำพามาซากิไปสู่โลกใบใหม่ที่เขาไม่เคยรู้จัก
ขณะที่เรียวและฮารุกำลังสร้างสัมพันธ์ใหม่ๆ อยู่ที่บาร์นั้น ไทกับกันต์ก็ได้กลับมายังห้องพักชั่วคราวของพวกเขา ห้องสวีทที่โรงแรมแห่งหนึ่งในใจกลางเมือง แม้จะเหนื่อยล้าจากการเดินทางและกิจกรรมทั้งวัน แต่ความปรารถนาที่มีต่อกันก็ยังคงเร่าร้อนไม่เปลี่ยนแปลง
"เหนื่อยไหมที่รัก" กันต์ถามพลางโอบกอดไทจากด้านหลัง เมื่อไทเดินเข้ามาในห้องน้ำหลังอาบน้ำเสร็จแล้ว ไทหันมาเผชิญหน้ากับกันต์ เขาจับใบหน้าของกันต์ขึ้นมาจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนเกี่ยวพันกันอย่างลึกซึ้ง ไทถอดเสื้อคลุมอาบน้ำของกันต์ออก เผยให้เห็นเรือนร่างที่ขาวเนียนและบอบบาง
"เรื่องงานช่างมันก่อนนะ... ตอนนี้ให้ร่างกายมันได้พูดแทนบ้าง ให้มันได้ปลดปล่อยความเครียดทั้งหมดออกมา" กันต์กระซิบเสียงพร่า พลางสอดมือเข้าไปใต้เสื้อคลุมอาบน้ำของไท ลูบไล้ไปตามแผงอกและมัดกล้ามที่แข็งแกร่งของคนรัก
ไทพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาอุ้มกันต์ขึ้นในท่าเจ้าสาว ก่อนจะเดินไปที่เตียงนอนนุ่มๆ เขาค่อยๆ วางกันต์ลงอย่างอ่อนโยน แล้วตามลงไปคร่อมทับ กันต์แหงนหน้าขึ้นรับสัมผัสจากไท มือเรียวของเขาลูบไล้ไปตามแผงอกและมัดกล้ามที่แข็งแกร่งของไทอย่างหิวโหย
ไทโน้มตัวลงมาจูบซับที่ซอกคอของกันต์ พลางใช้ลิ้นร้อนๆ เลียไปตามผิวเนื้ออ่อนนุ่ม ก่อให้เกิดความซ่านเสียว ไทเริ่มเลื่อนลงไปต่ำเรื่อยๆ ผ่านหน้าท้องที่ราบเรียบ จนกระทั่งถึงส่วนปลายของแกนกายของกันต์ที่กำลังตื่นตัวเต็มที่ เขาใช้ริมฝีปากครอบครองส่วนนั้นอย่างช้าๆ แรงดูดดึงและจังหวะที่ไทขยับหัวขึ้นลงอย่างสม่ำเสมอ ทำให้กันต์ครางออกมาไม่ขาดสาย
"อื้อ...ไท...อ๊า...ที่รัก" กันต์ครางเสียงสั่น ร่างกายบิดเร่าด้วยความสุขสม ไทเงยหน้าขึ้นมองกันต์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา "นายยังต้องการมากกว่านี้ใช่ไหม"
กันต์พยักหน้าหอบ "ครับ...ผมต้องการคุณ...ไท"
ไทจูบซับที่ริมฝีปากของกันต์เบาๆ ก่อนจะพลิกตัวกันต์ให้นอนคว่ำหน้า มือหนาของเขาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามบั้นท้ายกลมกลึงของกันต์ ก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องทางด้านหลังอย่างอ่อนโยน กันต์สะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ยอมรับสัมผัสที่คุ้นเคยนั้น
เมื่อรู้สึกว่ากันต์พร้อมแล้ว ไทก็ค่อยๆ จ่อส่วนปลายของแกนกายที่แข็งขืนของเขาไปที่ช่องทางด้านหลัง ก่อนจะค่อยๆ กดดันเข้าไปอย่างช้าๆ กันต์กัดหมอนแน่น กลั้นเสียงครางอย่างอดทนเมื่อแกนกายของไทรุกล้ำเข้ามาจนสุดลำ
"อ่า...แน่นจังเลยที่รัก" ไทกระซิบเสียงพร่า ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกช้าๆ อย่างสม่ำเสมอ เน้นการเสียดสีที่จุดกระตุ้นภายในของกันต์ กันต์ครางฮือในลำคอ เสียงเนื้อกระทบกันดังกุกกักเป็นจังหวะเร่งเร้า
จังหวะการเคลื่อนไหวของไทเริ่มรุนแรงขึ้นและเร็วขึ้น เขาขยับสะโพกหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้แกนกายของเขากระแทกกระทั้นเข้าสู่จุดที่ลึกที่สุดของกันต์อย่างต่อเนื่อง กันต์จิกผ้าปูที่นอนแน่น ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาแอ่นสะโพกขึ้นรับแรงกระแทกจากไทอย่างลืมตัว
"อื้อ...ไท...แรงอีก...อ๊า!" กันต์ครางอย่างควบคุมไม่ได้ เสียงหอบหายใจดังระงมไปทั่วห้อง ไทเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีก เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังประสานกันเป็นจังหวะเร้าอารมณ์ เขาใช้มือข้างหนึ่งจับสะโพกของกันต์ไว้แน่น เพื่อตรึงให้กันต์ได้รับแรงกระแทกจากเขาอย่างเต็มที่
"นายดีที่สุด...กันต์...อ่า..." ไทครางอย่างพอใจ ก่อนจะกดแกนกายเข้าไปลึกอีกครั้งหนึ่ง กันต์เกร็งตัว สัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวที่กำลังจะพุ่งพล่านออกมาจากร่าง เขารู้สึกเหมือนถูกปลดปล่อยจากความเหนื่อยล้าและความกังวลทั้งหมด ความรู้สึกสุขสมเข้าแทนที่
ในที่สุด ทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆ กัน กันต์ครางเสียงดังลั่นเมื่อน้ำอสุจิอุ่นร้อนพุ่งทะลักออกมาจากส่วนปลายของเขา และสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนที่ฉีดพุ่งเข้ามาในช่องทางด้านหลังของเขาจากไท ร่างกายของทั้งคู่สั่นสะท้านไปด้วยความสุขสมที่ถาโถมเข้ามา
ไททิ้งตัวลงนอนบนแผ่นหลังของกันต์อย่างอ่อนแรง ก่อนจะพลิกตัวนอนตะแคงข้าง กอดกันต์เข้ามาแนบชิด ร่างกายของทั้งคู่ยังคงเหนอะหนะไปด้วยเหงื่อและความเร่าร้อน แต่กลับรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"รักนายนะ...กันต์" ไทกระซิบเสียงแผ่ว "ผมก็รักคุณครับ...ไท" กันต์ตอบพลางซบหน้าลงกับอกแกร่งของคนรัก สัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่ยังคงเต้นระรัว
ความสัมพันธ์ของไทและกันต์ยังคงเป็นเหมือนสมอที่มั่นคง ไม่ว่าสถานการณ์รอบตัวจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ความร้อนแรงและความผูกพันระหว่างทั้งคู่ก็ไม่เคยจืดจางลงเลยแม้แต่น้อย
