ค่ำคืนนั้นผ่านไปพร้อมกับความรู้สึกที่แตกต่างกันสุดขั้วของสองกลุ่มย่อย
เช้าวันรุ่งขึ้น สมาชิกทั้งห้าคนของทีมไทยกลับมารวมตัวกันในห้องพักขนาดใหญ่ที่พวกเขาใช้เป็นฐานทัพ บรรยากาศดูผ่อนคลายกว่าเมื่อวาน ต้ากับบอสนั่งอยู่บนโซฟาตัวเดียวกันอย่างสนิทสนมเป็นพิเศษ แขนของต้าพาดอยู่บนไหล่ของบอสอย่างเป็นธรรมชาติ ในขณะที่กันต์นอนแผ่หลาอยู่บนพื้นพรม เล่นมือถือไปพลาง
"แล้วตกลง... นักแข่งคนนั้นของมึงเด็ดจริงปะวะ" ต้าหันไปถามกันต์พลางยักคิ้วให้
กันต์ยิ้มมุมปากโดยไม่ละสายตาจากจอ "มึงก็น่าจะรู้ดีที่สุดหนิ... โดนไปตั้งหลายดอกไม่ใช่เหรอ"
"ไอ้สัส!" บอสที่นั่งเงียบๆ อยู่ดีๆ ก็โพล่งขึ้นมาหน้าแดง "กูต่างหากที่เย็ดมัน!"
"เหรออออ" กันต์ลากเสียงยาว "แต่ตอนกูช่วยมึงอยู่นี่ กูก็เห็นนะว่านักแข่งเขาก็ 'ขี่' มึงอยู่เหมือนกัน"
หลังจากวางแผนเที่ยวกันเสร็จ สามหนุ่มแก๊งท่องเที่ยว (กันต์, ต้า, บอส) ก็เดินออกมาที่ล็อบบี้ของรีสอร์ทเพื่อจะไปขึ้นรถเช่า ในจังหวะนั้นเอง กลุ่มของเคนชิน, เรียว, และฮารุ ที่อยู่ในชุดสูทเรียบร้อยก็เดินสวนมาพอดีเพื่อจะไปยังห้องสัมมนา
เรียว ผู้มีมนุษยสัมพันธ์ดีเยี่ยม จำพวกเขาได้จากงานเลี้ยงต้อนรับเมื่อวันก่อน จึงส่งยิ้มทักทายมาก่อนเป็นภาษาอังกฤษ
"Hey! You're the guys from Thailand, with Inspector Tai, right?"
บอสที่ไม่เคยกลัวใครอยู่แล้ว ยิ้มรับแล้วตอบกลับทันที "Yeah! And you're the Tokyo guys. Heading to the boring meeting?"
บทสนทนาสั้นๆ แต่เป็นกันเองก็เริ่มต้นขึ้น ฮารุเข้ามาชวนคุยเรื่องรถที่พวกเขาจะไปเช่า ส่วนต้ากับบอสก็หยอกล้อเรื่องความเคร่งขรึมของเคนชิน (ซึ่งเคนชินได้ยินแต่ก็ยังคงยืนหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์) บรรยากาศที่ถูกคอทำให้เรียวพูดขึ้น
"You guys seem fun. Hey, if you're all free tonight, we should grab a drink." (พวกคุณดูน่าสนุกนะ เฮ้ ถ้าคืนนี้ว่างๆ เราไปหาอะไรดื่มกัน)
"Sure! Why not!" บอสตอบรับทันที "Here's my LINE ID. Text me!" (ได้เลย! ทำไมจะไม่ได้ล่ะ! นี่ไลน์ไอดีผม ทักมาเลย!)
ทั้งสองฝ่ายแลกคอนแทคกันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโบกมือลาและแยกย้ายกันไปทำภารกิจของตัวเอง
ค่ำนั้น หลังจากที่ทุกคนกลับมาที่ห้องพักรวมกัน บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความคึกคัก มือถือของบอสก็สั่นขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดูแล้วก็ยิ้มกว้าง
"พวกมึง... เรียวทักมาว่ะ"
ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียว บอสเปิดข้อความให้เพื่อนๆ ดู มันเป็นข้อความสั้นๆ จากตำรวจหนุ่มชาวญี่ปุ่น "Hey! The seminar is over. Still up for that drink?"
"เอาดิ! กูว่าง!" ต้าตอบรับทันที
กันต์ส่ายหัวเบาๆ "ไปนั่งดื่มในบาร์ธรรมดามันจะไปสนุกอะไร" เขาพูดขึ้น ก่อนที่แววตาเจ้าเล่ห์จะเปล่งประกายออกมา "กูมีไอเดียที่ดีกว่านั้นว่ะ... บอกพวกนั้นไปว่าเราจองบ่อออนเซ็นส่วนตัวไว้ ชวนมากินดื่มกันที่บ่อเลยเป็นไง บรรยากาศดีกว่าเยอะ"
ข้อเสนอของกันต์ทำให้ทุกคนตาโต "เชี่ย... แม่งกล้าว่ะ" บอสพึมพำ แต่รอยยิ้มของเขาบอกว่าเห็นด้วยเต็มที่
"ก็ต้องลองดู" ไทพูดขึ้นเรียบๆ เป็นการอนุมัติ "ไหนๆ ก็จะวันสุดท้ายแล้ว... ต้องสุดๆ ไปเลย"
ค่ำคืนนั้น... ณ บ่อออนเซ็นส่วนตัวแบบเปิดโล่งที่หรูหราที่สุดของรีสอร์ท
ห้าหนุ่มจากเมืองไทยลงไปแช่อยู่ในบ่อน้ำร้อนที่ส่งไอน้ำกรุ่นขึ้นมาท่ามกลางอากาศที่เย็นสบาย แสงไฟสีวอร์มไลท์ที่ซ่อนอยู่ตามกอไผ่และโขดหินส่องให้เห็นร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและร่องรอยของชีวิตอย่างชัดเจน ขวดสาเกและกระป๋องเบียร์ถูกวางเรียงรายอยู่บนขอบบ่อหินที่เย็นเฉียบ
ไม่นานนัก ประตูไม้เลื่อนก็เปิดออก ร่างสูงสง่าของเคนชิน, เรียว, และฮารุในชุดยูกาตะของโรงแรมก็ปรากฏตัวขึ้น
บรรยากาศเงียบลงไปชั่วขณะ ไทในฐานะพี่ใหญ่เป็นคนเริ่มกล่าวต้อนรับอย่างเรียบง่ายแต่ให้เกียรติ "เชิญเลยครับ กำลังรออยู่พอดี"
เคนชินโค้งคำนับเล็กน้อยตามธรรมเนียม ในขณะที่เรียวกับฮารุยิ้มกว้างแล้วพูดขึ้นอย่างเป็นกันเอง "ว้าว! บรรยากาศสุดยอดไปเลย!"
"ลงมาดิพวกพี่! รออะไรอยู่!" ต้าตะโกนเรียกเสียงดัง
กำแพงความเป็นทางการพังทลายลงทันที สามหนุ่มญี่ปุ่นค่อยๆ ปลดเปลื้องชุดยูกาตะออก เผยให้เห็นร่างกายที่สมส่วนไม่แพ้กัน ก่อนจะก้าวลงมาในบ่อน้ำร้อน เสียงครางด้วยความผ่อนคลายดังขึ้นจากทั้งสามคน
เมื่อทุกคนลงมาอยู่ในบ่อเดียวกันและมีเครื่องดื่มอยู่ในมือ บทสนทนาก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นกันเอง พวกเขาคุยกันทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องงานที่น่าเบื่อ, เรื่องความแตกต่างของวัฒนธรรม, ไปจนถึงเรื่องผู้หญิงและมอเตอร์ไซค์
ในจังหวะที่บรรยากาศกำลังดี กันต์ก็หยิบมือถือที่อยู่ในซองกันน้ำขึ้นมา
"เฮ้ยพวกเรา!" เขาตะโกนเรียกให้ทุกคนหันมา "มาถึงจุดนี้แล้ว ถ่ายรูปส่งไปยั่วพวกขี้แพ้ที่อยู่ไทยกันหน่อยเว้ย!"
ทุกคนโห่ร้องเห็นด้วย ก่อนจะพยายามเบียดเสียดเข้ามาในเฟรมกล้องหน้าของกันต์ มันเป็นภาพที่โกลาหลและตลกขบขัน ชายฉกรรจ์ 8 คนพยายามยัดตัวเองเข้ามาในรูปเซลฟี่เดียว บางคนเปลือยอกโผล่พ้นน้ำ บางคนชูกระป๋องเบียร์
"โอเค... 1... 2... 3... แชะ!"
กันต์กดถ่ายรูปแล้วส่งเข้าไปในไลน์กลุ่ม "ใต้เบาะ" ทันที พร้อมกับแคปชั่นเด็ดว่า "การประชุมสุดยอดรอบดึก ณ บ่อน้ำร้อน!"
หลังจากส่งข้อความไปแล้ว ปาร์ตี้ก็ดำเนินต่อไป แอลกอฮอล์เริ่มทำให้ทุกคนกล้าและเปิดเผยมากขึ้น กำแพงทางภาษาและวัฒนธรรมค่อยๆ เลือนหายไป เหลือเพียงสัญชาตญาณดิบของผู้ชายที่มารวมตัวกัน
แล้วจุดเปลี่ยนก็มาถึง...
บอสที่เริ่มจะเมาได้ที่ ลุกขึ้นยืนโงนเงนแล้วชี้ไปที่เรียว "เฮ้! เรียว! ยู... ซูโม่... กับมี... โอเค?" เขาพูดภาษาอังกฤษแบบกระท่อนกระแท่น
เรียวหัวเราะร่าแล้วลุกขึ้นยืนเช่นกัน "โอเค! คัมมอน!"
ทั้งสองคนตั้งท่าซูโม่กันในบ่อออนเซ็น เป็นภาพที่ตลกมากกว่าน่าเกรงขาม พวกเขาพยายามผลักกันไปมาแต่ก็ลื่นล้มลงไปในน้ำหลายต่อหลายครั้ง สร้างเสียงหัวเราะให้กับคนที่เหลือดังลั่น
จนกระทั่งในจังหวะสุดท้ายที่บอสเสียหลักกำลังจะล้ม เขาคว้าคอของเรียวไว้เพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว ทำให้ทั้งสองคนล้มลงไปในน้ำพร้อมกัน และในความโกลาหลนั้น... ริมฝีปากของทั้งสองคนก็ประกบเข้าหากันโดยบังเอิญ
ชั่ววินาทีหนึ่ง ทุกอย่างเงียบสงัด... มีเพียงเสียงน้ำไหลเอื่อยๆ และไอน้ำที่ลอยคลุ้งอยู่รอบกาย
ทั้งสองคนผละออกจากกันช้าๆ สบตากันในระยะประชิด แววตาของทั้งคู่เปล่งประกายวาววับ ก่อนที่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทั้งคู่พร้อมกัน
ฮารุที่นั่งดูอยู่ผิวปากหวือ เป็นเหมือนเสียงระฆังที่ปลุกทุกคนจากภวังค์
บรรยากาศที่เคยเป็นมิตรได้แปรเปลี่ยนเป็นความร้อนรุ่มที่เต็มไปด้วยสัญชาตญาณดิบ...
ต้าคำรามในลำคออย่างไม่พอใจปนขบขัน “ไอ้เรียว! มึงจะแย่งผัวชาวบ้านเหรอวะ!” พูดจบเขาก็พุ่งเข้าไปหาคนทั้งสองทันที แต่แทนที่จะแยก กลับกลายเป็นว่าเขากระชากร่างของบอสเข้ามาประกบจูบอย่างดุดัน มือของเขาบีบเคล้นไปตามบั้นท้ายแน่นๆ ของบอสอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ ในขณะที่เรียวก็ไม่ยอมแพ้ หัวเราะคิกคักแล้วสอดมือเข้ามาลูบไล้แผ่นหลังกว้างของต้าจากด้านหลัง ทั้งสามคนกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันในน้ำอย่างโจ่งครึ่ม
ฮารุที่เห็นเพื่อนสนิทโดนรุมก็หัวเราะลั่น “เฮ้! แบบนี้มันโกงกันนี่หว่า! ต้องรุม 2 ต่อ 2 สิ!” ว่าแล้วเขาก็โผเข้าไปช่วยเรียวทันที เขาคว้าเอวของต้าไว้แล้วดึงให้ต้าเสียหลัก ทำให้ร่างทั้งสามคนล้มระเนระนาดลงไปในน้ำอีกครั้ง ฮารุไม่รอช้า รีบประกบริมฝีปากจูบกับต้าอย่างเร่าร้อน ปล่อยให้เรียวได้มีโอกาสกลับมาคลอเคลียกับบอสอย่างใกล้ชิด
บอสหัวเราะเสียงดังลั่นเมื่อเรียวเริ่มซุกไซ้ซอกคอของเขา ลิ้นร้อนๆ เลียไล้ไปตามผิวเนื้อจนขนลุกซู่ มือของเรียวก็ไม่ได้อยู่เฉย เขาลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกของบอส ขยำเล่นกับยอดอกที่แข็งสู้มืออย่างสนุกสนาน
“อืมมม... ไอ้เรียว... มึงนี่มัน...” บอสครางออกมาเสียงพร่า ก่อนจะคว้าศีรษะของเรียวลงมาจูบตอบอย่างดูดดื่ม
ท่ามกลางความโกลาหลของสี่หนุ่มที่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันในน้ำ ยังมีมุมที่เงียบสงบอยู่สองจุด...
ไทนั่งพิงขอบบ่อ จิบสาเกอย่างสบายอารมณ์ สายตาของเขามองภาพทั้งหมดด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก แต่ก็แฝงไปด้วยความใคร่และความพร้อมที่จะเข้าร่วมวงได้ทุกเมื่อ
ส่วนอีกมุมหนึ่ง ปุณณ์กับเคนชินนั่งอยู่ห่างกันเล็กน้อย บรรยากาศรอบตัวตึงเครียดยิ่งกว่าใครเพื่อน ปุณณ์พยายามทำเป็นไม่สนใจภาพตรงหน้า แต่แก้มของเขาก็เริ่มแดงระเรื่อเมื่อรับรู้ได้ถึงสายตาของเคนชินที่จับจ้องมาไม่วางตา มันเป็นสายตาที่ทั้งดุดันและเต็มไปด้วยความต้องการ ทำให้ร่างกายของเขาร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
แล้วกันต์ก็เริ่มเคลื่อนไหว... เขาว่ายน้ำอย่างเชื่องช้าเข้าไปหาเคนชินที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วยื่นกระป๋องเบียร์ให้
"ดื่มหน่อยไหมครับ... สารวัตร" กันต์พูดด้วยน้ำเสียงยียวน
เคนชินรับเบียร์มาโดยไม่พูดอะไร แต่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ปุณณ์ กันต์จึงขยับเข้าไปใกล้อีกนิด จนแผ่นหลังของเขาเกือบจะสัมผัสกับหน้าอกของเคนชิน แล้วโน้มตัวกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงยั่วยวน
"ลูกน้องคุณ... ดูจะเขินน่าดูเลยนะครับ... หรือว่าจริงๆ แล้วเขาก็กำลังรอให้คุณเข้าไป 'จัดการ' กันแน่?"
การกระทำที่ท้าทายและจงใจนั้นตกอยู่ในสายตาของไททั้งหมด เขาวางจอกสาเกลงแล้วลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินตรงเข้ามาหาคนทั้งสองอย่างไม่รีบร้อน
"กันต์... มานี่" ไทพูดเสียงเรียบ แต่แฝงไปด้วยอำนาจที่ทำให้กันต์ต้องยอมผละออกมาแต่โดยดี
แต่แทนที่จะดึงกันต์กลับไป ไทกลับหยุดอยู่ตรงหน้าเคนชิน สองผู้นำสบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร บรรยากาศรอบตัวหนักอึ้งขึ้นมาทันที
"ลูกน้องผม... ก็ซนแบบนี้แหละ" ไทพูดเป็นภาษาอังกฤษด้วยน้ำเสียงที่ท้าทาย "หวังว่าคงไม่ทำให้คุณลำบากใจ"
"ไม่เลย" เคนชินตอบกลับเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในแววตาของไท "ผมชอบคนที่ 'กล้า' ที่จะสนุก... และผมก็ชอบคนที่ 'ถูกใจ' ด้วยเหมือนกัน"
สิ้นคำพูด ไทก็เป็นฝ่ายเริ่มก่อน เขาพุ่งเข้าไปคว้าคอของเคนชินแล้วบดจูบลงไปอย่างรุนแรง เป็นการประกาศศักดาและวัดพลังกันซึ่งๆ หน้า เคนชินที่โดนจู่โจมก็ตอบสนองกลับอย่างดุดันไม่แพ้กัน ทั้งสองคนกอดรัดและพยายามจะกดอีกฝ่ายให้จมลงใต้น้ำเหมือนสัตว์ป่าสองตัวที่กำลังต่อสู้เพื่อชิงความเป็นจ่าฝูง เสียงน้ำที่กระเซ็นและเสียงครางต่ำๆ ดังออกมาจากทั้งสองคน
ปุณณ์มองภาพนั้นด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งตกตะลึง, หวาดหวั่น, และตื่นเต้นอย่างประหลาด เขาไม่เคยเห็นไทแสดงออกรุนแรงขนาดนี้ และไม่เคยคิดว่าจะมีใครที่สามารถต่อกรกับเคนชินได้อย่างสูสี
การต่อสู้ของสองผู้นำจบลงด้วยการที่ทั้งสองคนผละออกจากกันแล้วหัวเราะออกมาพร้อมกัน เป็นเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเข้าใจและความเคารพในพลังของอีกฝ่าย
แล้วสายตาของเคนชินก็หันกลับมาจับจ้องที่ปุณณ์อีกครั้ง... คราวนี้มันไม่ได้มีแค่ความต้องการดิบเถื่อน แต่มีความหวงแหนและอ่อนโยนปะปนอยู่ด้วยอย่างชัดเจน
เคนชินเดินตรงมาหาปุณณ์ที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่ขอบบ่อ คว้าเอวของนายตำรวจหนุ่มชาวไทยแล้วดึงเข้ามาจนแผ่นอกแนบชิดกัน ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดที่ข้างหูพร้อมกับเสียงกระซิบที่ทุ้มลึก
"ถึงตาของเธอแล้ว... ที่รัก"
เขาอุ้มปุณณ์ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของเขา ทำให้ร่างกายของปุณณ์อยู่ในระดับสายตาของเขาทั้งหมด เคนชินเริ่มจูบไล่ตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาอย่างเชื่องช้าและเอาใจใส่ มือของเขาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามเรียวขา, สะโพก, และแผ่นหลังของปุณณ์อย่างอ่อนโยน ทุกตารางนิ้วของร่างกายปุณณ์ถูกครอบครองด้วยริมฝีปากและลิ้นที่ร้อนชื้นของเขา มันเป็นการกระทำที่ประกาศความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจนแต่ก็แฝงไปด้วยความรักใคร่ท่ามกลางสายตาของทุกคน
"อ๊า... เคนชิน... อ๊ะ... ตรงนั้น..." ปุณณ์ครางออกมาอย่างไม่อาจควบคุม ร่างกายของเขาสั่นระริกไปทั้งตัว
เมื่อเคนชินปรนเปรอจนปุณณ์แทบจะหมดแรง เขาก็พลิกร่างของปุณณ์ให้หันหน้าออกจากบ่อ โอบเอวบางไว้มั่น แล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปจากด้านหลังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป... มันไม่ได้มีแค่ความหนักหน่วง แต่กลับมีความอ่อนโยน, ความทะนุถนอม, และความผูกพันทางอารมณ์ที่ลึกซึ้งปะปนอยู่ด้วย ทุกจังหวะการเคลื่อนไหวของเคนชินเต็มไปด้วยความใส่ใจ ราวกับต้องการจะเชื่อมโยงร่างกายและจิตวิญญาณของเขาทั้งสองให้เป็นหนึ่งเดียว
"อืมมม... เคนชิน..." ปุณณ์ครวญครางชื่ออีกฝ่ายออกมา น้ำตาคลอเบ้าด้วยความรู้สึกที่ท่วมท้น
ประกายไฟที่จุดขึ้นโดยบอสและเรียวได้ลุกลามอย่างรวดเร็ว กลุ่มสี่คนที่หยอกล้อกันในตอนแรกได้กลายเป็นวงแห่งความเร่าร้อนที่แยกไม่ออก ต้ากดร่างของบอสไว้กับขอบบ่อหินที่ขรุขระ จูบฟัดกันอย่างรุนแรงราวกับจะกลืนกิน ในขณะที่เรียวกับฮารุก็ไม่น้อยหน้า ทั้งสองเข้ารุมเร้าต้าจากด้านหลัง ใช้ทั้งมือและปากปลุกปั่นอารมณ์ของชายร่างใหญ่จนเขาคำรามออกมาด้วยความพึงพอใจ
กันต์ที่เฝ้ามองภาพทั้งหมดด้วยรอยยิ้มรู้ทัน ในที่สุดก็ตัดสินใจเข้าร่วมวง เขาไม่ได้พุ่งเข้าไปอย่างโผงผาง แต่กลับว่ายน้ำอย่างเชื่องช้าและสง่างามเข้าไปในวงล้อมของสี่คนนั้น เขาเลือกเป้าหมายเป็นฮารุที่กำลังใช้ปากกับแผ่นหลังของต้าอยู่
"ขอลองชิมคนญี่ปุ่นด้วยคนได้ไหมครับ?" กันต์กระซิบชิดใบหูของฮารุเป็นภาษาอังกฤษ ทำให้ตำรวจหนุ่มชาวญี่ปุ่นสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันมายิ้มรับ
กันต์ไม่รอช้า เขาประกบจูบกับฮารุอย่างนุ่มนวลแต่ลึกซึ้ง ลิ้นของเขาสอดแทรกเข้าไปทักทายอย่างมีชั้นเชิง ในขณะที่มือก็เริ่มลูบไล้ไปตามแผงอกของฮารุอย่างชำนาญ การเข้ามาของกันต์ทำให้วง 5 คนยิ่งโกลาหลและสมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น ต้าที่ตอนนี้มีอิสระมากขึ้น พลิกตัวกลับมาจัดการกับบอสได้อย่างเต็มที่ ทั้งสองคนจ้องตากันอย่างมีความหมายก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักที่ทั้งดิบเถื่อนและรู้ใจกันเป็นอย่างดี
"ไอ้ต้า... มึง... อ๊า... เบาๆ หน่อยสิวะ" บอสครางออกมา แต่ร่างกายกลับแอ่นรับทุกจังหวะกระแทกของต้า
"ปากมึงไม่เห็นบอกให้กูเบาเลยนี่" ต้าสวนกลับเสียงพร่า ก่อนจะก้มลงไปกัดที่หัวไหล่ของบอสเบาๆ
ในขณะเดียวกัน ไทที่นั่งมองอยู่นานก็ตัดสินใจว่าถึงเวลาที่เขาต้องลงสนามแล้ว เขาไม่ได้สนใจวงใหญ่ที่กำลังวุ่นวาย แต่สายตาของเขากลับจับจ้องไปที่คู่ของเคนชินและปุณณ์ที่ยังคงอยู่ในโลกส่วนตัว
เคนชินยังคงครอบครองปุณณ์อย่างเนิบนาบแต่หนักหน่วง ทุกจังหวะเต็มไปด้วยการแสดงความเป็นเจ้าของ แต่แล้วบอสที่เพิ่งถูกต้า "ปล่อย" ให้เป็นอิสระชั่วขณะ ก็ว่ายน้ำเข้ามาใกล้ๆ ด้วยท่าทีเมาๆ และรอยยิ้มที่ยียวน
"เฮ้... หัวหน้า..." บอสพูดเสียงดัง "อย่ายึดน้องผมไว้คนเดียวสิ... แบ่งกันชิมมั่ง"
เคนชินหยุดชะงัก เขาหันมาสบตากับบอสด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก มันไม่ใช่ความโกรธ แต่เป็นแววตาของจ่าฝูงที่ถูกท้าทาย เขาไม่ตอบ แต่กลับก้มลงไปจูบปุณณ์อย่างดูดดื่มและลึกซึ้ง โชว์ให้บอสเห็นกันซึ่งๆ หน้าว่าใครคือเจ้าของ ก่อนจะผละออกแล้วพยักหน้าให้บอสเล็กน้อย เป็นการอนุญาตอย่างไร้คำพูด
บอสยิ้มกว้าง เขารีบเข้าไปคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเคนชินและปุณณ์ ก่อนจะเริ่มใช้ปากปรนเปรอให้กับเคนชินอย่างเต็มใจ ทำให้ปุณณ์ที่ถูกกระแทกจากด้านหลังและเห็นภาพนั้นจากด้านหน้าต้องครางออกมาเสียงหลง
ไทที่เห็นภาพนั้นก็เดินเข้ามาสมทบ เขาไม่ได้เข้าร่วมกับสามคนนั้นโดยตรง แต่กลับไปดูแลปุณณ์แทน มือใหญ่ของเขาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังที่สั่นสะท้านของปุณณ์ ช่วยนวดเฟ้นและปลอบประโลมให้ผ่อนคลายลง
"เป็นไง... ไหวไหม?" ไทกระซิบถาม
"พี่ไท... อ๊ะ... ผม..." ปุณณ์พูดไม่เป็นภาษา
ตอนนี้ทุกอย่างได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวอย่างแท้จริงแล้ว กันต์ที่แยกตัวออกจากฮารุได้เข้ามาดูแลบอสต่อจากต้า ในขณะที่ต้าก็หันไปเล่นกับเรียวและฮารุอีกครั้ง กลายเป็นวงที่สลับซับซ้อนและไร้ขอบเขต
เสียงครางชื่อของแต่ละคนดังขึ้นไม่ขาดสาย
"อ๊า... บอส... ตรงนั้น... ดี" เรียวครางเป็นภาษาอังกฤษ
"ไท... แรงอีก... เอาอีก" กันต์กระซิบเสียงพร่า
"Kenshin...!" เสียงเรียกชื่อของปุณณ์ดังขึ้นอย่างสั่นเครือเมื่อเขากำลังจะไปถึงจุดสูงสุด
มันคือภาพของร่างกายแปดร่างที่เกาะเกี่ยว, กอดรัด, และมอบความสุขให้แก่กันและกันในบ่อน้ำร้อนที่อบอวลไปด้วยไอน้ำและความปรารถนา มือของคนหนึ่งอาจจะกำลังลูบไล้ร่างกายของคนที่สอง ในขณะที่ปากกำลังจูบอยู่กับคนที่สาม ลิ้นร้อนๆ ที่ไล่เลียไปตามผิวเนื้อ, เสียงน้ำที่สาดกระเซ็นตามแรงขยับ, และเสียงหอบหายใจที่ดังประสานกันราวกับเป็นบทเพลงเดียวกัน
เวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ไม่มีใครรู้ จนกระทั่งพายุแห่งอารมณ์ค่อยๆ สงบลง ร่างกายของทุกคนอ่อนระทวยและเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและน้ำ
ภาพสุดท้ายของค่ำคืนนั้น คือร่างเปลือยเปล่าทั้งแปดร่างที่นอนพาดเกี่ยวกันอยู่รอบขอบบ่อ บ้างก็ยังแช่อยู่ในน้ำอุ่นๆ พิงไหล่กันอย่างหมดแรง ไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงเสียงลมหายใจที่ผ่อนเข้าออกอย่างช้าๆ และเสียงน้ำไหลที่แผ่วเบา
กำแพงของภาษา, วัฒนธรรม, และยศตำแหน่งได้พังทลายลงจนหมดสิ้น เหลือเพียงกลุ่มเพื่อนผู้ชายที่เพิ่งผ่านประสบการณ์ที่รุนแรง, ใกล้ชิด, และลึกซึ้งที่สุดร่วมกัน... และในความเงียบสงบนั้น พวกเขาก็ได้กลายเป็น "ครอบครัว" เดียวกันอย่างแท้จริง ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากความใคร่ได้พัฒนาไปสู่ความผูกพันทางใจอย่างไม่อาจปฏิเสธได้
