หลังจากการผจญภัยอันเร่าร้อนในโตเกียว ซันตัดสินใจเดินทางออกจากความวุ่นวายของมหานครเพื่อแสวงหาความท้าทายใหม่ๆ ที่แตกต่างออกไป เขาเลือกที่จะไปเยือนเมือง ฮาโกเน่ เมืองตากอากาศที่มีชื่อเสียงเรื่องออนเซ็นและธรรมชาติอันงดงาม การเดินทางด้วยรถไฟโรแมนติกผ่านวิวทิวทัศน์อันเขียวขจีช่วยชะล้างความเหนื่อยล้าจากการผจญภัยครั้งก่อน และปลุกความรู้สึกอยากลองของในอีกรูปแบบหนึ่ง
ซันเข้าพักใน เรียวกัง สไตล์ญี่ปุ่นดั้งเดิมที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบอาชิ ห้องพักของเขามีระเบียงส่วนตัวที่มองเห็นวิวภูเขาและผืนน้ำอันเงียบสงบ ภายในห้องมี บ่อออนเซ็นส่วนตัวกลางแจ้ง ที่สามารถแช่น้ำร้อนไปพร้อมกับชมทิวทัศน์ภายนอกได้ นี่คือสถานที่ที่ซันเล็งไว้สำหรับการ "เก็บงาน" ชิ้นต่อไป เขาอยากสัมผัสประสบการณ์ที่ผสมผสานความสงบเงียบเข้ากับความเสี่ยงได้อย่างลงตัว
ซันใช้เวลาช่วงบ่ายเดินสำรวจรอบๆ เรียวกังและบริเวณใกล้เคียง เขาเดินไปที่ห้องอาหารรวมเพื่อทานมื้อค่ำ บรรยากาศเรียวกังนั้นอบอุ่นและเป็นกันเอง ผู้เข้าพักส่วนใหญ่เป็นคู่รักหรือครอบครัว แต่ก็มีบางตาที่กำลังเดินทางคนเดียว ซันสังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะมุมห้อง เขาดูเงียบขรึม แต่ก็มีเสน่ห์บางอย่างที่ดึงดูดสายตาซันไว้
เคนจิ ชายหนุ่มชาวญี่ปุ่นวัยประมาณยี่สิบปลายๆ รูปร่างสมส่วน ใบหน้าคมคาย ดวงตาดูจริงจังแต่แฝงความขี้เล่นไว้ เคนจิจิบชาเขียวร้อนอย่างช้าๆ ท่าทางสบายๆ นั้นทำให้ซันรู้สึกสนใจอย่างประหลาด นี่อาจจะเป็น "งานดี" ชิ้นต่อไปของเขา หลังอาหารค่ำ ซันตัดสินใจเดินเล่นในสวนของเรียวกัง ท่ามกลางอากาศเย็นสบายที่เริ่มปกคลุม เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแอปพลิเคชัน Twitter อีกครั้ง โพสต์ข้อความสั้นๆ แต่เปี่ยมด้วยความเย้ายวน
"Onsen vibes in Hakone. Anyone brave enough to share this secret bath with AnonVoyager tonight? DM me for an unforgettable dip."
ไม่นานนักก็มีข้อความจากผู้สนใจส่งเข้ามาหลายสิบข้อความ ซันเลื่อนดูอย่างใจเย็น จนกระทั่งสายตาไปสะดุดกับโปรไฟล์ของ เคนจิ ชายหนุ่มที่เขาเห็นเมื่อครู่ในห้องอาหาร เคนจิส่งข้อความตอบกลับมาอย่างกระตือรือร้นและดูเข้าใจในสิ่งที่ซันต้องการ พร้อมกับบอกว่าเขาเองก็พักอยู่ในเรียวกังแห่งนี้เช่นกัน ซันยิ้มอย่างพึงพอใจ นี่คือโอกาสที่ลงตัวที่สุด ซันตอบกลับไปพร้อมรายละเอียดห้องพักเล็กน้อย และตกลงนัดเจอกันที่หน้าห้องของซันในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
เมื่อถึงเวลา เคนจิก็มาตามนัด เขาเดินมาในชุดยูกาตะสีน้ำเงินเข้มดูเรียบร้อย ซันยิ้มทักทายใต้หน้ากากอนามัย และเปิดประตูให้เคนจิเข้ามาในห้องพักของเขา "ยินดีที่ได้รู้จักครับ" เคนจิกล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย "เช่นกันครับ" ซันตอบ พลางเชื้อเชิญให้เคนจิเข้ามาด้านใน เขาวางขาตั้งกล้องขนาดเล็กไว้บนโต๊ะข้างบ่อออนเซ็นที่ไอน้ำยังคงลอยอ้อยอิ่ง เล็งมุมกล้องไปที่บ่อและบริเวณรอบๆ ซันหันไปมองเคนจิ "คุณโอเคใช่ไหมครับกับการบันทึกภาพ?" เคนจิพยักหน้าอย่างเข้าใจ "แน่นอนครับ เป็นความคิดที่ดี" ซันยิ้ม ก่อนจะเอื้อมมือไปกดปุ่มบันทึกวิดีโอ
แต่ในจังหวะนั้นเอง เคนจิกลับยกมือขึ้นมาแตะที่ข้อมือของซันเบาๆ แววตาคมกริบของเขาจ้องมองซันอย่างลึกซึ้ง "ผมชอบผลงานของคุณนะ AnonVoyager" เคนจิกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่ชัดเจน "แต่คืนนี้ ท่ามกลางบรรยากาศแบบนี้... ลองปล่อยให้มันเป็นเรื่องของเราสองคนจริงๆ ดูบ้างไหมครับ?" ซันชะงัก นิ้วของเขาค้างอยู่บนปุ่มกดบันทึก เขารู้สึกเหมือนถูกอ่านเกมออกเป็นครั้งแรกในชีวิต การถูกท้าทายอำนาจเช่นนี้ แทนที่จะรู้สึกเสียหน้า เขากลับรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่แตกต่างออกไป ความรู้สึกของการคาดเดาไม่ได้นี้มันน่าสนใจยิ่งกว่าการควบคุมเสียอีก ซันค่อยๆ ลดมือลงจากโทรศัพท์ ปล่อยให้มันวางอยู่บนโต๊ะ "น่าสนใจนะครับ" ซันตอบด้วยรอยยิ้มที่แฝงความหมาย
ซันกับเคนจิเริ่มปลดเสื้อผ้าออกช้าๆ ยูกาตะถูกปลดออกเผยให้เห็นร่างกายเปลือยเปล่าที่สมบูรณ์แบบของทั้งคู่ ซันรู้สึกถึงลมหนาวที่พัดมากระทบผิวกาย แต่ความเร่าร้อนภายในทำให้เขาไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไร เคนจิเดินนำซันลงไปในบ่อออนเซ็น น้ำร้อนจัดโอบล้อมร่างกายของพวกเขาไว้ สร้างความผ่อนคลายที่ปนกับความตื่นเต้น เคนจิไม่ได้รีบร้อน เขาเลื่อนตัวเข้าใกล้ซันอย่างช้าๆ ใบหน้าอยู่ห่างกันไม่กี่นิ้ว ดวงตาคมกริบคู่นั้นยังคงจ้องมองซันอย่างลึกซึ้ง ราวกับกำลังอ่านความคิดที่ซ่อนอยู่ภายใน ลมหายใจอุ่นร้อนของเคนจิปะทะกับริมฝีปากของซัน ก่อนที่เคนจิจะโน้มตัวลงมาประกบจูบอย่างแผ่วเบา แต่ลึกซึ้ง มันเป็นจูบที่นุ่มนวลแต่เต็มไปด้วยความต้องการที่ถูกเก็บซ่อน
มือหนาของเคนจิเริ่มลูบไล้ไปตามหน้าขาของซันอย่างช้าๆ ใต้น้ำร้อน สัมผัสที่เนิบนาบแต่กระตุ้นอารมณ์นั้นทำให้ซันรู้สึกเหมือนถูกสะกด เคนจิเลื่อนมือลงไปที่ลำควยที่เริ่มผงาดขึ้นของซัน เขาไม่ได้รีบร้อนที่จะชักรูด แต่กลับใช้นิ้วโป้งลูบไล้ส่วนหัวเบาๆ อย่างยั่วเย้า ซันสะท้านไปทั้งตัว ร้องครางต่ำๆ ในลำคอด้วยความเสียวซ่านที่แล่นไปทั่วร่าง
"หลับตานะครับ" เคนจิกระซิบเสียงพร่าข้างหูของซัน "แล้วปล่อยให้ผมเป็นคนนำทางความรู้สึกของคุณ" ซันหลับตาลงอย่างว่าง่าย ความมืดที่เข้าครอบงำการมองเห็นกลับทำให้ประสาทสัมผัสอื่นของเขาเฉียบคมขึ้นอย่างน่าประหลาด เขาได้ยินเสียงน้ำกระเพื่อม เสียงลมพัดเบาๆ และสัมผัสได้ถึงทุกอณูที่เคนจิกระตุ้นเร้าอย่างชัดเจน
เคนจิใช้ลิ้นร้อนๆ ตวัดเลียไปทั่วลำควยของซันอย่างเชื่องช้า แต่เร่าร้อน ลากลิ้นจากโคนจรดปลาย แล้วค่อยๆ กลืนกินส่วนหัวเข้าไปในปากอย่างนุ่มนวล ซันครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ ความรู้สึกถูกควบคุมทั้งหมดนี้ช่างน่าตื่นเต้นในแบบที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน เขาเป็นฝ่ายถูกกระตุ้นเร้าอย่างเชื่องช้าและตั้งใจ ปล่อยให้ความเสียวซ่านครอบงำอย่างสมบูรณ์
เมื่อความปรารถนาทวีความรุนแรงขึ้น เคนจิหยิบถุงยางอนามัยที่ซันยื่นให้มาจากริมบ่อ เขาฉีกซองออก แล้วรูดมันลงบน ควย ของตัวเองอย่างช้าๆ ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยความตั้งใจและยั่วเย้า ซันลืมตาขึ้นมองการกระทำนั้นด้วยสายตาเร่าร้อน
เมื่อ ควย ของเคนจิถูกสวมด้วยถุงยางอนามัยอย่างสมบูรณ์ เคนจิดึงซันเข้าหาตัวเองอย่างแนบแน่นในน้ำร้อน ดวงตาคมกริบคู่นั้นจ้องมองซันอย่างลึกซึ้ง ก่อนจะค่อยๆ กดสะโพกลงช้าๆ จัดตำแหน่งให้ ควย แข็งขันของเขาตรงกับช่องทางรักของซัน ความคับแน่นและความร้อนรุ่มเมื่อ ควย ของเคนจิแทรกเข้ามาจนสุดช่องทางรักของซัน ทำให้ซันสะท้านไปทั้งตัว
เคนจิเริ่มขยับสะโพกช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มความเร็วและความแรงในการ ซอย เขาเงยหน้ามองซันที่กัดฟันแน่น ใบหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่าน ดวงตาจ้องมองมาที่เขาอย่างลึกซึ้ง เสียงน้ำกระเพื่อมเบาๆ จากการเคลื่อนไหวของร่างกาย เสียงครางต่ำๆ ของทั้งคู่คลอเคลียกับเสียงลมพัดและธรรมชาติรอบข้าง บรรยากาศเงียบสงบของเรียวกังยามค่ำคืนไม่ได้ลดทอนความเสี่ยงลงเลยแม้แต่น้อย หากมีใครบังเอิญเดินผ่านมาที่สวนนอกห้องนี้ หรือหากคนในห้องข้างๆ ได้ยินเสียง ก็อาจจะทำให้ "งาน" นี้กลายเป็นหายนะได้
“อืมมม... เร็วอีก... ซี้ดดด...” ซันครางออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง มือเรียวของเขาเปลี่ยนมาโอบรัดเอวสอบของเคนจิอย่างแน่นหนา ออกแรงบีบเคล้นสะโพกชายหนุ่มตามจังหวะที่เคนจิเป็นฝ่ายควบคุม
เคนจิยิ้มอย่างพึงพอใจ เขาก้มลงจูบซับเหงื่อผุดพรายที่ข้างขมับของซันเบาๆ ก่อนจะกลับมาเพิ่มความแรงในการ ซอย ให้รุนแรงยิ่งขึ้น ช่องทางรักของซันทำงานหนัก พลักเข้าออกอย่างต่อเนื่อง สร้างเสียงที่บ่งบอกถึงความเร่าร้อน ซันเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาว ดวงตาปิดสนิทขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขา บีบ เล็บลงบนไหล่ของอีกฝ่ายจนรู้สึกถึงเนื้อนุ่มๆ ที่ถูกบดขยี้ เขาเคลื่อนไหวราวกับเป็นเครื่องจักรแห่งความปรารถนา ปลดปล่อยความรู้สึกที่อัดอั้นมานานผ่านการกระทำอันเร่าร้อนนี้
เมื่อทั้งสองปลดปล่อยอารมณ์จนถึงขีดสุด ซันและเคนจิก็จมดิ่งสู่ความผ่อนคลายในอ้อมกอดของกันและกัน หายใจหอบถี่ด้วยความเหนื่อยล้าและความสุข ซันถอน ควย ออกจากช่องทางรักอย่างเชื่องช้า แล้วจัดการถอดถุงยางอนามัยออก ผูกปมให้เรียบร้อย ก่อนจะเก็บใส่ถุงพลาสติกเล็กๆ ที่เตรียมมา เพื่อนำไปทิ้งนอกเรียวกัง
เคนจิหันมามองซันด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจและชื่นชม เขาไม่ได้พูดอะไรมาก แค่กอดซันเบาๆ ก่อนจะถามขึ้นว่า "อยากให้ผมช่วยอะไรอีกไหมครับ?"
ซันยิ้ม "แน่นอนครับ" เขายื่นโทรศัพท์ให้เคนจิ "คุณช่วยถ่ายวิดีโอ... ช่วงเวลาที่เราเพิ่งจะถึงจุดสุดยอดหน่อยได้ไหมครับ"
เคนจิรับโทรศัพท์ไป เขาเข้าใจทันทีว่าซันต้องการอะไร เขาจัดวางขาตั้งกล้องในมุมที่เห็นใบหน้าและช่วงตัวของทั้งคู่ได้อย่างชัดเจน กดปุ่มบันทึกวิดีโอ แสงไฟสีแดงเล็กๆ กระพริบ เคนจิเลื่อนตัวเข้าใกล้ซัน ใบหน้าของทั้งคู่แดงระเรื่อและเต็มไปด้วยความสุขและเหงื่อผุดพราย ซันซบหน้าลงกับไหล่ของเคนจิ สายตาของทั้งคู่ประสานกันในกล้อง เป็นภาพที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจและปีติจากการปลดปล่อยอย่างสมบูรณ์แบบ
ทั้งคู่อยู่ในอ้อมกอดกันสักพัก โดยไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาก็สื่อสารความรู้สึกพึงพอใจและความสุขร่วมกันได้อย่างดีเยี่ยม ซันลูบไล้แผ่นหลังของเคนจิเบาๆ ส่วนเคนจิก็จูบกลุ่มผมของซันอย่างอ่อนโยน บรรยากาศเงียบสงบและผ่อนคลาย แตกต่างจากความเร่าร้อนเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง ซันปิดการบันทึกวิดีโอ
ซันขึ้นจากบ่อออนเซ็น แต่งตัวอย่างรวดเร็ว จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะหันไปยิ้มให้เคนจิอย่างจริงใจ "ขอบคุณสำหรับ 'บทเรียน' ที่ฮาโกเน่นะครับเคนจิ ผมประทับใจมาก" ซันกล่าว เคนจิยิ้มตอบ "ผมก็ประทับใจมากครับ หวังว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกนะครับ"
พวกเขากล่าวลาและแยกย้ายกันไปอย่างเข้าใจ เคนจิเดินออกไปจากห้องพักของซันอย่างเงียบเชียบราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซันเดินไปล็อกประตูห้องพัก ก่อนจะกลับมานั่งพักอยู่ริมระเบียง
ซันมองออกไปนอกหน้าต่าง มองเห็นวิวภูเขาที่มืดสลัวและทะเลสาบที่เงียบสงบ ความตื่นเต้นจากการผจญภัยครั้งใหม่ยังคงอบอวลอยู่ เขาพิชิตอีกหนึ่งความท้าทายในแบบของเขา แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ด้วยการควบคุม แต่ด้วยการยอมจำนน มันเป็นประสบการณ์ที่เปิดโลกของเขา
