The Steel Riders: ซีซั่น 1 ตอนที่ 2: พลังของวัยหนุ่ม - ปีย์ผู้รุกเร้า

 ตอนที่ 2: พลังของวัยหนุ่ม - ปีย์ผู้รุกเร้า

เสียงเครื่องยนต์บิ๊กไบค์ของกลุ่ม Iron Horse Adrenaline (IHA) ดังกึกก้องไปทั่วเส้นทางขึ้นเขาที่คดเคี้ยว สลับกับเสียงยางบดถนนและเสียงเบรกเอี๊ยดอ๊าด ทริปนี้เป็นการ "พิชิตยอดเขาแห่งหมอก" ที่มีเส้นทางอันตรายและลาดชัน แต่ก็เต็มไปด้วยวิวทิวทัศน์อันงดงาม

ปีย์ ในชุดไบเกอร์ที่ดูใหม่กว่าใครเพื่อน กำลังซิ่ง Kawasaki Ninja 400 ของเขาตามหลังรุ่นพี่อย่างกระตือรือร้น เขายังคงเป็นน้องใหม่สุดในกลุ่ม IHA แต่ด้วยทักษะการขับขี่ที่น่าทึ่งและความกล้าได้กล้าเสีย ทำให้เขากลายเป็นที่จับตามองของสมาชิก SR ทั้ง โค้ชดิน และ สารวัตรแทน ที่ตอนนี้รับรู้ถึง "สัญญาณ" ของกันและกันแล้ว

ปีย์มีผมยาวระดับประบ่า ที่ดูขัดกับทรงผมส่วนใหญ่ของกลุ่มอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็ยังคงดูดีในแบบของเขา และดูเหมือนจะยังไม่สนใจเรื่องทรงผมมากนัก

"ไอ้ปีย์นี่มัน...แรงดีไม่มีตกเลยนะโค้ช" สารวัตรแทนพูดผ่านอินเตอร์คอมขณะขับขี่เคียงข้างโค้ชดิน สายตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังร่างโปร่งของปีย์ที่กำลังเร่งเครื่องแซงสมาชิก IHA คนอื่นๆ ไปอย่างง่ายดาย

"อืม...พลังงานมันเหลือเฟือจริงๆ นั่นแหละ" โค้ชดินตอบ พลางยิ้มมุมปาก เขาเห็นประกายไฟบางอย่างในแววตาซุกซนของปีย์ ที่บ่งบอกถึงความอยากรู้อยากลองที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เรื่องบิ๊กไบค์

ระหว่างทางขึ้นเขา มีช่วงหนึ่งที่เส้นทางแคบและลื่นจากฝนที่ตกเมื่อคืน รถของสมาชิก IHA คนหนึ่งเกิดล้มลง ปีย์ซึ่งอยู่ใกล้ที่สุดไม่รีรอที่จะกระโดดลงไปช่วยพยุงรถขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างกายที่แข็งแรงจากการเป็นนักกีฬาว่ายน้ำถูกใช้ไปกับการออกแรง กล้ามเนื้อหน้าท้องของเขาเกร็งแน่นขณะที่ก้มลงออกแรงดันรถ หัวไหล่ของปีย์เผลอไปเสียดสีกับต้นขาของ ภาคย์ (ซึ่งยังไม่เป็น SR) ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เพื่อช่วยดูลาดเลา สารวัตรแทนที่มองเหตุการณ์อยู่ไม่ไกล รับรู้ได้ถึงสายตาของปีย์ที่มองภาคย์ด้วยความสนใจมากกว่าการช่วยเหลือทั่วไป

เมื่อถึงจุดพักบนยอดเขา ทุกคนต่างพากันถอดหมวกกันน็อก ปาดเหงื่อ และถ่ายรูปกับวิวทะเลหมอกสุดตระการตา ปีย์เดินเข้ามาหาโค้ชดินและสารวัตรแทนด้วยใบหน้าที่เปล่งปลั่งและรอยยิ้มสดใส "โคตรมันส์เลยครับโค้ช! ทางโหดสะใจดีจริงๆ" เขาพูดอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย

"นายก็ขับดีนี่...พลังงานเยอะดีนะ" สารวัตรแทนเอ่ยชม น้ำเสียงของเขาอ่อนลงกว่าปกติเล็กน้อย

ปีย์ยิ้มกว้าง เขามองไปที่โค้ชดินและสารวัตรแทน ก่อนจะสังเกตเห็นแหวนเกลี้ยงสีเงินด้านที่นิ้วก้อยข้างขวาของทั้งคู่ ปีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะคลายออกพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ปีย์ยิ้มกว้าง เขามองไปที่โค้ชดินและสารวัตรแทน ก่อนที่สายตาซุกซนจะหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อสังเกตเห็นแหวนเกลี้ยงที่นิ้วก้อยขวาของทั้งคู่ "แหวนสวยดีนะครับ... เหมือนกันเลย" เขาพูดขึ้นลอยๆ พลางจ้องมองแหวนนั้นสลับกับใบหน้าของทั้งสองคน "มันเป็นสัญลักษณ์ของอะไรรึเปล่าครับ? ดูเหมือนเป็นของสำคัญ... สำหรับคนใน 'กลุ่มพิเศษ'"

น้ำเสียงของปีย์ดูเรียบๆ แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความท้าทายและอยากรู้อยากเห็น มันไม่ใช่คำถาม แต่เป็นการ "หยั่งเชิง" ที่โยนมาให้ทั้งสองคนต้องเป็นฝ่ายตอบ

 ปีย์พูดเสียงนุ่ม ดวงตาซุกซนจ้องมองทั้งคู่สลับกันอย่างมีความหมาย

โค้ชดินและสารวัตรแทนสบตากัน สัญญาณชัดเจนยิ่งกว่าครั้งไหนๆ น้องใหม่คนนี้ไม่ได้เพียงแค่จับสัญญาณได้ แต่ยังกล้าที่จะเอ่ยปากขอเข้าไปใน "โลกอีกใบ" นั้นด้วยตัวเอง

ค่ำคืนนั้น หลังจากการเดินทางกลับจากยอดเขา และสมาชิก IHA คนอื่นๆ แยกย้ายกันเข้าห้องพักในรีสอร์ตของภูริ โค้ชดินกับสารวัตรแทนตัดสินใจออกไป "สำรวจ" พื้นที่ใกล้ๆ รีสอร์ต เพื่อหา "ทางลัด" ที่เหมาะสมกับการเชื้อเชิญปีย์

ไม่นานนัก พวกเขาก็เดินมาถึงริมลำธารเล็กๆ ที่ลับตาคน มีหาดทรายขาวละเอียดทอดยาว มีเพียงแสงจันทร์สลัวๆ ที่ส่องลงมา 

‘แม่งเอ๊ย...’ ปีย์สบถในใจขณะที่มือของเขากำลังปรนเปรอตัวเอง ร่างกายของเขาร้อนรุ่มไปหมด ภาพของเหล่าไบค์เกอร์รุ่นพี่กล้ามแน่นที่เขาเห็นมาตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะแผ่นหลังกว้างของสารวัตรแทนและมัดกล้ามแขนของโค้ชดิน มันยังคงติดตาและปลุกเร้าอารมณ์ของเขาจนแทบทนไม่ไหว การอยู่ท่ามกลางฝูงชายชาตรีแต่กลับต้องเก็บงำความต้องการของตัวเองไว้มันช่างทรมาน เขาจึงต้องแอบหนีออกมาปลดปล่อยความอัดอั้นนี้เพียงลำพังใต้แสงจันทร์...

โค้ชดิน และ สารวัตรแทน บังเอิญไปเห็น ปีย์ที่กำลังเปลือยกายอยู่ริมหาดทรายนั้นเพียงลำพัง ร่างกายที่ขาวผ่องและกล้ามเนื้อที่คมชัดของเขาสะท้อนแสงจันทร์เล็กน้อย ปีย์กำลังใช้มือบีบเค้นท่อนเนื้อของตัวเองอย่างรุนแรง ดวงตาของเขาจ้องมองไปยังโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโขดหิน ภาพบนหน้าจอนั้นคือ คลิปชายชายกำลังปลดปล่อยกันอย่างดุดันและเร่าร้อน

"อื้อ... อ๊า... โคตรใหญ่... โคตรอยาก..." เสียงครางต่ำๆ ของปีย์เล็ดลอดออกมาเมื่อเขาเร่งจังหวะการบีบเค้นให้รุนแรงขึ้น ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความหิวโหยและกระหายที่จะปลดปล่อยพลังงานวัยหนุ่มออกมาอย่างไม่รู้จักพอ

โค้ชดินและสารวัตรแทนมองหน้ากัน แววตาของพวกเขาลุกโชนไปด้วยไฟปรารถนาที่ถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง นี่คือ "สัญญาณ" ที่ชัดเจนยิ่งกว่าคำพูดใดๆ ปีย์ไม่ได้แค่มี "ความลับ" แต่เขายังมีพลังงานที่บริสุทธิ์และแรงขับเคลื่อนทางเพศที่รุนแรง ซึ่งตรงกับแก่นแท้ของ The Steel Riders

จู่ๆ ปีย์ก็ชะงัก ร่างกายแข็งเกร็ง ดวงตาซุกซนของเขากวาดมองไปรอบๆ ราวกับรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง ก่อนที่สายตาของเขาจะมาหยุดอยู่ที่โค้ชดินและสารวัตรแทนที่ยืนอยู่ท่ามกลางเงามืดใต้ต้นไม้ ใบหน้าของปีย์ซีดเผือดลงด้วยความตกใจ...แต่อับอายเพียงชั่วครู่เดียว แววตาของเขากลับเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวและท้าทายอย่างไม่น่าเชื่อ แม้จะรีบปล่อยมือและก้มตัวลง แต่สายตาที่จ้องกลับมายังเงามืดนั้นไม่ได้มีแค่ความหวาดระแวง แต่แฝงไปด้วยแววของคนที่ไม่ยอมแพ้

"พวกพี่สะกดรอยตามผมมาเหรอ!" เสียงของเขาตวาดลั่น แม้จะสั่นเครือเล็กน้อย แต่มันคือเสียงของคนที่พร้อมจะสู้ ไม่ใช่เสียงของคนที่รู้สึกผิด

โค้ชดินก้าวออกมาจากเงามืด สายตาของเขาอ่อนโยนลง "พวกเราแค่มาเดินเล่น... ไม่มีอะไรต้องอายหรอกปีย์" โค้ชดินเดินเข้าไปใกล้ พลางสบตาปีย์อย่างลึกซึ้ง "ฉันเห็น...ความต้องการของนาย... และฉันเข้าใจมันดี"

สารวัตรแทนเดินเข้ามาสมทบ "เราไม่ได้มาตัดสินนาย... ปีย์... แต่เราเห็นว่านายมี 'พลัง' ที่ยิ่งใหญ่... และมันต้องได้รับการปลดปล่อยอย่างถูกวิธี"

ปีย์ยังคงนิ่งเงียบ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสนและอับอาย แต่ก็มีประกายบางอย่างที่บ่งบอกถึงความอยากรู้และต้องการความเข้าใจ

"นายเหนื่อยใช่ไหมปีย์... ที่ต้องเก็บซ่อนความปรารถนาแบบนี้ไว้คนเดียว" โค้ชดินพูดขึ้น พลางชี้ไปที่แหวนบนนิ้วก้อยข้างขวาของตัวเอง สารวัตรแทนก็ยกมือขึ้นโชว์แหวนเช่นกัน "พวกเราก็เคยเป็นแบบนาย... แต่ตอนนี้...เรามี 'ทางลัด' ที่จะปลดปล่อยทุกอย่างได้... โดยไม่ต้องหลบซ่อน... เป็นที่ที่นายจะได้เป็นตัวของตัวเองอย่างเต็มที่"

ปีย์มองแหวนที่นิ้วของทั้งคู่ ก่อนจะมองลึกเข้าไปในดวงตาของโค้ชดินและสารวัตรแทน เขาเห็นความเข้าใจและความจริงใจในแววตานั้น

"คืนนี้...ลมดี...เหมาะแก่การซิ่งเส้นทางลับไหม?" โค้ชดินเอ่ยถาม วลีลับที่พวกเขาใช้สื่อสารกันในหมู่ SR

วินาทีที่ได้ยินประโยคนั้น ในหัวของปีย์เหมือนมีจิ๊กซอว์ที่กระจัดกระจายมาต่อกันจนสมบูรณ์... ‘'เส้นทางลับ'...' เขาคิดถึงคำพูดสองแง่สองง่ามของโค้ชดินตอนบ่าย... คิดถึงแหวนที่เหมือนกัน... คิดถึงสายตาที่พวกเขามองกัน... ‘มันคือเรื่องจริง... โลกอีกใบที่เขาสงสัย...มันมีอยู่จริง!’ ความอับอายทั้งหมดมลายหายไป เหลือเพียงความตื่นเต้นที่ฉีดพล่านไปทั่วร่าง ปีย์เงยหน้าขึ้นสบตาทั้งสองคน ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ... ใบหน้าของเขาตอนนี้ไม่หลงเหลือความอับอาย มีเพียงความโล่งใจและพร้อมที่จะเปิดรับสิ่งใหม่ "ผม...พร้อมซิ่งเสมอครับโค้ช...อยากรู้เหมือนกันว่า...มันจะเป็นแบบไหน"

"เยี่ยมมากปีย์!" โค้ชดินยิ้มกว้าง ก่อนจะล้วงแหวนเกลี้ยงสีเงินด้านวงหนึ่งออกมาจากกระเป๋ากางเกง "นี่คือแหวนของ SR... มันจะเป็นเครื่องยืนยันว่านายคือหนึ่งในพวกเรา... ตราบใดที่นายยังสวมมัน... นายจะไม่มีวันโดดเดี่ยวอีกต่อไป... มันคือสัญลักษณ์แห่งความลับ... และการปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงของเรา" โค้ชดินพูดเสียงจริงจัง พลางสวมแหวนวงนั้นที่นิ้วก้อยข้างขวาของปีย์ ปีย์มองแหวนที่นิ้วของตัวเอง ก่อนจะเงยหน้ามองโค้ชดินและสารวัตรแทนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

"ผม...พร้อมซิ่งแล้วครับ...ทุกคน" ปีย์พูดขึ้น ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง "คืนนี้...พวกเราจะปลดปล่อยกันให้สุด..."

ค่ำคืนนั้น หลังจากการเดินทางและกิจกรรม IHA ได้เสร็จสิ้นลง ปีย์ ก็ได้รับข้อความสั้นๆ จากโค้ชดิน "เจอทางลัดแล้ว... ตึกร้างหลังตลาดเก่า... เที่ยงคืน"

ปีย์แต่งกายด้วยชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มที่ดูปกติที่สุด ก่อนจะออกจากห้องพักของตัวเองในรีสอร์ตอย่างเงียบเชียบ แสงจันทร์สาดส่องลงบนพื้นถนนขณะที่เขาก้าวเดินอย่างตื่นเต้นไปยังจุดนัดหมาย เสียงหัวใจเต้นระรัวราวกับกลองรัว

เมื่อมาถึงตึกร้างหลังตลาดเก่า บรรยากาศเงียบสงัดและมืดมิด มีเพียงแสงไฟสลัวๆ จากเสาไฟที่อยู่ไกลออกไป สารวัตรแทนยืนรออยู่ตรงทางเข้า ตรวจดูลาดเลาอย่างคุ้นชิน ร่างกายกำยำของเขายังคงดูแข็งแกร่งแม้ในเงามืด "มาแล้วเหรอไอ้เด็กแสบ" สารวัตรแทนทักเสียงเรียบ แต่รอยยิ้มบางๆ บนใบหน้าบ่งบอกถึงความคาดหวัง

ภายในตึกร้างมีแสงไฟฉายจากโทรศัพท์มือถือส่องสว่างนำทางขึ้นไปบนชั้นสอง ที่นั่น โค้ชดินยืนรออยู่แล้ว พวกเขาก็สวมใส่เพียงกางเกงวอร์มและเสื้อยืดที่แนบไปกับกล้ามเนื้อที่คมชัดเช่นกัน

"ยินดีต้อนรับสู่ 'ทางลัด' ของเรา ปีย์" โค้ชดินพูดขึ้น พลางก้าวเข้ามาหา สารวัตรแทนเดินเข้ามารวมกลุ่ม "คืนนี้...พวกเราจะปลดปล่อยกันให้สุด..."

ทันทีที่โค้ชดินพูดจบ สารวัตรแทน ก็ก้าวเข้ามาหาปีย์อย่างรวดเร็ว มือหนาของเขารวบเอวของปีย์เข้ามาแนบชิด ก่อนที่ริมฝีปากของสารวัตรแทนจะประกบเข้ากับริมฝีปากของปีย์อย่างดุดัน ปีย์แทบตั้งตัวไม่ติด แต่ก็ตอบรับจูบนั้นอย่างหิวโหย ลิ้นร้อนของทั้งคู่เกี่ยวพันกันอย่างเร่าร้อน เสียงจูบดังดูดดื่มไปทั่วบริเวณ สารวัตรแทนใช้มือรวบชายเสื้อยืดของปีย์ขึ้นแล้วกระชากออกอย่างรุนแรง เผยให้เห็นแผงอกขาวเนียนที่กำลังขึ้นสีแดงจากการเสียดสี "โคตรขาว...โคตรแน่น..." สารวัตรแทนคำราม ก่อนจะผละจูบออกแล้วก้มลงดูดเม้มลำคอและอกของปีย์อย่างหิวโหย ปีย์ครางเสียงต่ำๆ เขย่งเท้าขึ้นรับสัมผัส มือของปีย์ยกขึ้นขยำกลุ่มผมของสารวัตรแทนอย่างรุนแรง

อีกด้านหนึ่ง โค้ชดิน ก็เดินเข้ามาใกล้ สารวัตรแทน มือหนาของเขาวางลงบนก้นของสารวัตรแทนที่ยังคงตึงแน่นจากการจูบปีย์ โค้ชดินก้มลงกระซิบข้างหูสารวัตรแทน "ตาผมบ้างไหม...สารวัตร..." สารวัตรแทนหันมายิ้มอย่างเร่าร้อน ก่อนที่โค้ชดินจะประกบจูบสารวัตรแทนอย่างดูดดื่ม มือของโค้ชดินสอดเข้าไปใต้กางเกงวอร์มของสารวัตรแทน ลูบไล้ท่อนเนื้อที่แข็งชูชันอย่างเชิญชวน

ไม่นานนัก เสื้อผ้าของทุกคนก็ถูกฉีกกระชากออกไปกองอยู่บนพื้นคอนกรีต ร่างกายเปลือยเปล่าของชายทั้งสามคนปรากฏขึ้นภายใต้แสงไฟฉายสลัวๆ กล้ามเนื้อทุกส่วนที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี บัดนี้เปล่งปลั่งไปด้วยเหงื่อไคลและฮอร์โมนเพศชายที่พุ่งพล่าน

ปีย์ ในความหื่นกระหายของวัยหนุ่ม ผู้มาพร้อมพลังที่ไม่มีวันหมด เขามองดูร่างของโค้ชดินที่กำลังจูบสารวัตรแทนอยู่ ก่อนที่ประกายไฟในดวงตาของเขาจะลุกโชนขึ้น

ปีย์ไม่รอช้า เขาพุ่งเข้าไปหา โค้ชดิน ที่ยังคงจูบอยู่กับสารวัตรแทน มือของปีย์รวบเอวของโค้ชดินเข้ามาใกล้ ก่อนที่เขาจะก้มลงไปดูดเม้มหัวนมของโค้ชดินอย่างหิวโหย โค้ชดินสะท้านไปทั้งร่างเมื่อรับรู้ถึงสัมผัสที่คาดไม่ถึง "ไอ้เด็กบ้า...!" โค้ชดินคำรามออกมาด้วยความตกใจ แต่ลึกๆ แล้ว... เขากลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นี่คือผู้ก่อตั้ง SR คือผู้ควบคุมเกมมาตลอด แต่ตอนนี้เขากำลังจะถูก "รุก" โดยเด็กใหม่ที่พลังงานดิบเถื่อนอย่างไม่เกรงกลัว... ‘มันกล้าดีนี่หว่า... กล้าที่จะลองดีกับกู...’ ความคิดนั้นปลุกสัญชาตญาณด้านมืดของเขาให้ลุกโชน โค้ชดินไม่ได้ห้าม... แต่เขากลับ "ยอมจำนน" ต่อความท้าทายนั้นอย่างเต็มใจ เขาครางตอบรับ ปล่อยให้ร่างกายถูกครอบงำโดยพลังงานบริสุทธิ์ของปีย์

เมื่อปีย์ก้าวเข้าประชิด มือของปีย์จับสะโพกของโค้ชดินไว้แน่น ก่อนจะกระแทกสวนเข้าออกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย "อ่า... โค้ช... โคตรแน่น... โคตรมันส์!" ปีย์คำรามเมื่อเขารุกเข้าสู่ร่างของโค้ชดินจากด้านหน้า โค้ชดินได้แต่กัดริมฝีปากแน่น เกร็งหน้าท้องรับแรงเสียดสีที่เข้ามา "ฮึ่ก...ไอ้เด็กบ้า... แรงอีก... อ๊า!" เขาครางตอบ พลางใช้มือขยำกลุ่มผมของปีย์แน่น แรงเสียดสีที่เร้าใจทำให้ปีย์เริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังตับๆๆ ผสมกับเสียงครางของทั้งสองคน

ขณะที่ปีย์กำลังรุกโค้ชดินอย่างดุดัน สารวัตรแทน ก็ผละจากโค้ชดิน เขามองดูฉากที่ปีย์รุกโค้ชดินอย่างหิวโหย ดวงตาของสารวัตรแทนลุกโชนไปด้วยไฟปรารถนาที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม เขาก้าวเข้าไปหา ปีย์ ที่ยังคงยืนหอบอยู่ข้างๆ สารวัตรแทนไม่พูดอะไร เขาเพียงแค่ดึงปีย์เข้ามากอดจากด้านหลัง ก่อนจะก้มลงจูบซับเหงื่อบนแผ่นหลังของปีย์ พลางดันตัวเองเข้าประกบด้านหลังของปีย์อย่างไม่รอช้า "ปีย์... ผมอยากซิ่งในตัวนายบ้าง..." สารวัตรแทนคำรามเสียงต่ำ ปีย์สะท้านไปทั้งร่าง "สารวัตร... อ๊าาาาา..."

เสียงครวญครางต่ำๆ ของทุกคนดังผสมปนเปกันไปหมด เสียงเนื้อกระทบกันดังตับๆๆๆ สะท้อนไปทั่วบริเวณตึกร้าง ยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ให้พลุ่งพล่านถึงขีดสุด

ปีย์ บนร่างของโค้ชดินเริ่มเร่งจังหวะขึ้นอีกครั้ง เขารู้สึกได้ถึงความร้อนที่กำลังก่อตัวในตัวของโค้ชดิน "จะแตกแล้วใช่ไหมครับโค้ช! บอกผมสิ! บอกมาเลย!" ปีย์เร่งเร้า โค้ชดินบิดตัวไปมาอย่างทรมาน "อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!" เสียงกรีดร้องลั่นดังไปทั่วตึกร้าง ตามมาด้วยแรงกระตุกเกร็งไปทั่วร่างของโค้ชดิน พร้อมกับน้ำอสุจิสีขาวขุ่นพุ่งทะลักออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องของปีย์ โค้ชดินหอบฮักๆ อยู่ในอ้อมแขนของปีย์ ปีย์ยังคงเร่งจังหวะต่ออีกสองสามครั้ง เพื่อรีดเค้นความสุขสมสุดท้ายออกจากร่างกายของโค้ชดินก่อนที่เขาจะปลดปล่อยตามออกมา "อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!" ปีย์คำรามลั่น น้ำอสุจิพุ่งทะลักเปรอะเปื้อนหน้าท้องของโค้ชดิน เขาทรุดตัวลงซบอกโค้ชดินด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยพลังที่ไม่มีวันหมด

เมื่อปีย์และโค้ชดินปลดปล่อยไปแล้ว สารวัตรแทน ที่ยังคงรุกปีย์อยู่ด้านหลัง ก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีกครั้ง "ถึงตาผมแล้วนะปีย์! อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!" สารวัตรแทนคำรามลั่น น้ำอสุจิพุ่งทะลักออกมา ปีย์กรีดร้องพร้อมปลดปล่อยตามมาติดๆ

ทุกคนหอบหายใจอย่างหนักหน่วง ร่างกายเปลือยเปล่าสัมผัสกันบนพื้นคอนกรีตที่เย็นเฉียบ กลิ่นคาวของเซ็กส์และความอับชื้นจากเหงื่อไคลอบอวลไปทั่วห้อง แต่ในความเหนื่อยล้านั้นกลับเต็มไปด้วยความสุขสมที่ท่วมท้น และความผูกพันที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าเดิม

"โคตรสุดยอดเลย...ไอ้เด็กบ้า..." โค้ชดินเอ่ยขึ้นเสียงแหบพร่า พลางใช้มือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของปีย์

"นี่แหละ...คือพลังของ SR... ที่ไม่มีใครรู้..." สารวัตรแทนกระซิบตอบ "ยินดีต้อนรับสู่ The Steel Riders อย่างเป็นทางการ ปีย์"

ปีย์ยิ้มกว้าง ใบหน้าที่ยังคงแดงก่ำจากความสุขสม แววตาของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มลับนี้ "ผมพร้อมซิ่ง...ทุกเส้นทางลับครับโค้ช! ผมยังซิ่งได้อีกเยอะเลย!"

ทุกคนในกลุ่ม SR มองหน้ากันด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเข้าใจ ความสุขสม และความผูกพันที่ไร้คำพูด พวกเขารู้ดีว่า นี่คือโลกที่พวกเขาจะเป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่ โลกที่ความปรารถนาจะถูกปลดปล่อยอย่างอิสระ ภายใต้ชื่อ The Steel Riders