กรกฎาคม อากาศในเมืองยังคงร้อนอบอ้าว แต่ความร้อนรุ่มภายในตัวอาทิตย์กลับร้อนแรงยิ่งกว่า เขาเสพติดอะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่านยามที่เขาก้าวเท้าเข้าสู่โลกของ @AnonVoyager ยิ่งภารกิจก่อนหน้าประสบความสำเร็จมากเท่าไหร่ ความกระหายในความเสี่ยงที่สูงขึ้นก็ยิ่งกัดกินเขามากเท่านั้น
วันหยุดสุดสัปดาห์ เขาเดินทางไปยังห้างสรรพสินค้าชื่อดังใจกลางเมือง ไม่ใช่เพื่อเดินเล่นซื้อของ แต่เพื่อสำรวจ "พื้นที่ล่า" แห่งใหม่ ซันเดินสำรวจไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่แผนกเสื้อผ้าแฟชั่นวัยรุ่น เขามองเห็น ห้องลองเสื้อ ที่อยู่ด้านในสุดของโซน ซึ่งดูเหมือนจะมีคนเข้าออกน้อยกว่าปกติ ดวงตาของซันเป็นประกายวาววับ นี่แหละ... คือความท้าทายต่อไป
เขาหยิบเสื้อเชิ้ตมาหลายตัว ทำทีเป็นลูกค้าผู้เลือกซื้ออย่างพิถีพิถัน พร้อมกับสวม หน้ากากอนามัย สีดำ และเก็บเครื่องประดับทุกชิ้นไว้ในกระเป๋าเป้ ซึ่งมี ขาตั้งกล้องขนาดเล็ก ซ่อนอยู่ด้านใน เขาสังเกตพฤติกรรมพนักงานอย่างละเอียดถี่ถ้วน จดจำช่วงเวลาที่พนักงานห่างจากโซนห้องลองเสื้อ และจำนวนลูกค้าที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง
ช่วงนี้แหละ...
ซันเดินเข้าไปในห้องลองเสื้อห้องที่ว่างเปล่า หัวใจเต้นรัวระทึก แต่รอยยิ้มใต้หน้ากากอนามัยนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ทันทีที่ประตูปิดลง โลกภายนอกก็ถูกตัดขาดไป เหลือเพียงความร้อนระอุภายในห้องขนาดเล็ก ซันไม่รอช้า เขาปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่อ่อนเยาว์แต่ได้รูป เปลวไฟแห่งความเร้าร้อนในตัวเขาลุกโชนขึ้นทันที
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเป้ ติดตั้งบนขาตั้งกล้องแบบพกพาที่ปรับให้เข้ากับมุมที่ต้องการ เป้าหมายของเขาในครั้งนี้คือการบันทึกภาพตัวเขาเองในสถานการณ์ที่ท้าทาย เป็นการแสดงออกถึงความกล้าหาญส่วนตัวที่ไม่ต้องพึ่งคู่ขา ความเร้าร้อนที่เกิดขึ้นภายในพื้นที่จำกัดแต่เต็มไปด้วยความเสี่ยงที่อาจมีผู้คนเดินผ่านไปมานั้นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของเขาให้พุ่งสูงขึ้น
เสียงกระซิบกระซาบจากลูกค้าด้านนอกดังแว่วเข้ามาเป็นระยะๆ ยิ่งเพิ่มระดับอะดรีนาลีนในตัวซันให้พลุ่งพล่าน ทุกวินาทีของการทำกิจกรรมในห้องลองเสื้อแห่งนี้คือความท้าทายที่น่าหลงใหล มันคือการเต้นรำบนเส้นด้ายระหว่างความลับและการถูกเปิดเผย
ซันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วแต่ชำนาญ เพื่อให้ได้ภาพและคลิปที่ต้องการโดยใช้เวลาน้อยที่สุด
แต่แล้ว... เสียงของพนักงานก็ดังขึ้นนอกห้องลองเสื้อ "คุณลูกค้าคะ ต้องการลองชุดอื่นเพิ่มไหมคะ?"
หัวใจของซันหล่นวูบ! เขาหยุดชะงักทันที มือของซันรีบกดหยุดการบันทึกคลิปอย่างรวดเร็ว สายตาเหลือบมองประตูห้องลองเสื้อที่ดูเปราะบางเหลือเกิน
"เดี๋ยวครับ... อีกสักครู่ครับ" ซันตอบเสียงแข็งๆ พยายามควบคุมลมหายใจไม่ให้ผิดปกติ
เสียงฝีเท้าของพนักงานค่อยๆ ห่างออกไปอย่างเชื่องช้า ซันถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อแน่ใจว่าพนักงานไปแล้ว เขาก็รีบเก็บของทุกอย่างเข้ากระเป๋าอย่างรวดเร็ว สวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย และเดินออกจากห้องลองเสื้อด้วยท่าทีสบายๆ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ค่ำคืนนั้น ความรู้สึกภาคภูมิใจในความสำเร็จจากการรอดพ้นสถานการณ์เฉียดฉิวในห้องลองเสื้อยังคงหลงเหลืออยู่เต็มเปี่ยม ซันรู้สึกฮึกเหิมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาพิสูจน์แล้วว่าเขาคือ "มืออาชีพในความบ้าบิ่น"
ความคึกคะนองนี้ผลักดันให้เขาตัดสินใจในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน...
เขากดเข้าแอปพลิเคชันค้นหาคู่ขาอีกครั้ง คราวนี้เขาไม่ได้มองหาสถานที่ลับหรือการวางแผนที่ซับซ้อน แต่เขามุ่งหน้าไปยังแหล่งเอ้าท์ดอร์ยามค่ำคืนที่รู้จักกันดีในหมู่นักเที่ยวกลางคืน นั่นคือตรอกซอกซอยลับๆ ที่มักมีการ "นัดพบ" กันอย่างโจ่งแจ้ง ซันไม่ได้ตั้งใจจะไปทำผลงานเพื่อโพสต์ลงทวิตเตอร์อีกแล้ว เขาแค่อยาก "เล่น" ปลดปล่อยตัวเองอย่างอิสระและไร้ข้อจำกัด
ซันเลือกคู่ขาคนหนึ่งที่มีรูปร่างสูงใหญ่และดูดุดัน สายตาของอีกฝ่ายที่จ้องมองมาก็เต็มไปด้วยความกระหายที่ไม่ต่างกัน
พวกเขาไม่ได้ใช้เวลามากในการทำความเข้าใจกัน การพบกันครั้งนี้เป็นไปตามสัญชาตญาณดิบๆ ที่ผลักดันให้ทั้งคู่เข้าหากัน
ในมุมมืดของตรอกเล็กๆ ที่ส่งกลิ่นอับชื้น กลิ่นขยะและปัสสาวะลอยคละคลุ้ง แต่กลับยิ่งกระตุ้นความเร้าร้อนในตัวซันให้พุ่งพล่าน ชายร่างกำยำถูกซันดันจนแผ่นหลังของเขาแนบไปกับกำแพงปูนเย็นเฉียบ ซันใช้มือข้างหนึ่งรั้งท้ายทอยของชายหนุ่มไว้แน่น กดริมฝีปากบดเบียดลงไปอย่างไม่ให้โอกาสได้ตั้งตัว ลิ้นร้อนชื้นสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่ายอย่างเอาแต่ใจ เรียกร้องการตอบสนองที่รุนแรงไม่แพ้กัน
มืออีกข้างของซันสอดเข้ามาใต้เสื้อของชายร่างกำยำ ลูบไล้ไปตามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆ ก่อนจะบีบเคล้นสะโพกแกร่งอย่างจงใจ ชายคนนั้นแอ่นกายรับสัมผัส มือเรียวเล็กของซันกำชายเสื้ออีกฝ่ายแน่น พยายามจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเสียวซ่านที่แล่นพล่านไปทั่วร่าง เสียงหอบหายใจหนักๆ คลอไปกับเสียงครางต่ำๆ ที่เล็ดลอดออกมาจากลำคอของซัน ในห้วงแห่งความเร้าร้อนและประมาท เขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องการป้องกัน
ซันไม่ได้รอช้า เขาพลิกร่างของชายหนุ่มให้หันหน้าเข้าหากำแพงปูนที่เย็นเฉียบ มือข้างหนึ่งกดแผ่นหลังกว้างนั้นไว้แน่น ขณะที่อีกข้างจัดการปลดเข็มขัดและดึงกางเกงของอีกฝ่ายลงอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นบั้นท้ายที่แข็งแกร่งและน่ามอง... โดยไม่พูดอะไรสักคำ ซันจัดตำแหน่งร่างกายของตัวเองแล้วดันกายเข้าหาอย่างรุนแรงในจังหวะเดียวำ
ความดิบเถื่อนของสถานการณ์ในตรอกมืดๆ ยามค่ำคืน ยิ่งทำให้อะดรีนาลีนพลุ่งพล่าน ร่างกายทั้งสองบดเบียดกันอย่างรุนแรง เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องอยู่ในความเงียบงันของตรอกซอยแคบๆ ทุกแรงกระแทกจากชายหนุ่มที่ส่งเข้ามาอย่างหนักหน่วง ทำให้ซันต้องจิกเล็บลงบนไหล่ของอีกฝ่ายเพื่อระบายความรู้สึกที่ตีรวนอยู่ข้างใน มันคือความเจ็บปวดที่แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านในเสี้ยววินาที จนเสียงครางที่ตั้งใจจะเก็บไว้หลุดลอดออกมาจากลำคออย่างห้ามไม่อยู่ ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยสัญชาตญาณดิบๆ ที่ผลักดันให้ทั้งคู่เข้าหากันเพื่อปลดปล่อยตัวเองอย่างไร้ขีดจำกัด
เมื่อทุกอย่างจบลง ซันรู้สึกถึงความว่างเปล่าผสมกับความโล่งใจ เขารีบจัดเสื้อผ้า และหลบเลี่ยงสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปมาในยามค่ำคืน แยกย้ายกับคู่ขาไปอย่างรวดเร็ว
ซันเดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่แตกต่างออกไป... ไม่ใช่ความภาคภูมิใจในความเสี่ยงที่เขาควบคุมได้ แต่เป็นความกังวลที่เริ่มก่อตัวขึ้นในส่วนลึกของจิตใจ เขาทำอะไรลงไป?
