ไม่กี่วันหลังจากนั้น...
ที่ร้านหมูกระทะเจ้าประจำซึ่งเป็นเหมือนโรงอาหารของกลุ่ม ควันจากเตาถ่านและกลิ่นเนื้อย่างหอมฉุยลอยอบอวลไปทั่ว สมาชิกทั้งแปดคนนั่งล้อมวงกันอยู่สองเตา บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการปะทะคารมที่คุ้นเคย
"มึงดูไอ้คิมมัน!" ต้าตะโกนข้ามเตาไปหาบอส "ตั้งแต่มีแฟนเด็กแม่งดูหน้าตาสดใสขึ้นเป็นกองเลยนะ!"
บอสที่กำลังคีบหมูสามชั้นเข้าปาก หันไปมองคิมกับคาซึยะที่นั่งอยู่ข้างกันแล้วก็ยิ้มล้อเลียน "นั่นดิ! ปกตินั่งหน้านิ่งเป็นพระอิฐพระปูน ตอนนี้แม่งยิ้มแก้มจะแตกอยู่แล้ว"
คาซึยะที่โดนพาดพิงทำหน้าบึ้งตึงยิ่งกว่าเดิม "ผมไม่ใช่เด็ก" เขาพูดสวนเสียงห้วน
"เออๆ ไม่เด็กก็ได้" ต้าพูดกลั้วหัวเราะ "แต่สรุปไปเดทกันมารอบนึงแล้ว ไม่คิดจะไปต่อเหรอวะ พวกกูรอใส่ซองงานแต่งอยู่นะเว้ย!"
คำพูดนั้นทำให้คาซึยะหน้าแดงก่ำและก้มหน้าก้มตากินไม่พูดอะไรอีก แต่คิมที่นั่งอยู่ข้างๆ กลับยิ้มออกมาอย่างใจเย็น เขาวางตะเกียบลงแล้วหันไปมองหน้าเพื่อนๆ ทุกคน ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เรียบง่ายแต่ชัดเจน
"ไม่ต้องรอแล้วครับ... เพราะผมกับคุณคาซึยะ... เราตกลงคบกันแล้วครับ"
สิ้นเสียงของคิม ทั้งโต๊ะก็เงียบกริบไปชั่วขณะ... ก่อนจะระเบิดเสียงโห่ร้องและเสียงกรี๊ด (จากต้าและบอส) ดังลั่นจนโต๊ะข้างๆ หันมามอง
"เชี่ยยยย! จริงดิ! ในที่สุด!" บอสตะโกนอย่างดีใจ
แต่ยังไม่ทันที่การแซวจะดำเนินต่อไป อากิระที่นั่งโอบเนย์อยู่ก็พูดแทรกขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม "ไหนๆ ก็ประกาศข่าวดีกันแล้ว... งั้นผมขอประกาศด้วยเลยแล้วกัน"
เขาหันไปหอมแก้มเนย์ฟอดใหญ่ต่อหน้าทุกคน "ผมกับเนย์... ก็เป็นแฟนกันแล้วเหมือนกัน"
คราวนี้เสียงโห่ร้องดังขึ้นเป็นสองเท่า! มันคือการประกาศข่าวดีสองเด้งที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน คืนนั้นร้านหมูกระทะแทบแตกด้วยเสียงแสดงความยินดีและเสียงแซวที่ดังไม่หยุดหย่อน
แน่นอนว่าการฉลองที่ร้านนั้นยังไม่ "ถึงใจ" พอสำหรับแก๊งใต้เบาะ...
ทุกคนย้ายกองกลับมาที่อู่ของกันต์ซึ่งเป็นเหมือนบ้านที่แท้จริงของพวกเขา ขวดเหล้าและเบียร์ถูกเปิดออกอีกครั้ง ดนตรีถูกเปิดให้ดังขึ้น และบรรยากาศของปาร์ตี้ที่แท้จริงก็เริ่มต้นขึ้น
ภาพของ "สี่คู่รัก" ในคืนนั้นช่างเป็นภาพที่น่าจดจำ
ไทกับกันต์นั่งอยู่บนโซฟาตัวเดิมในฐานะ "เจ้าบ้าน" และ "คู่รักรุ่นพี่" คอยมองดูความวุ่นวายของน้องๆ ด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น
ต้ากับบอสยังคงเป็นคู่ที่เสียงดังและใช้กำลังมากที่สุด ทั้งสองคนเต้นไปรอบๆ อู่ด้วยท่าทางที่ตลกขบขันและกอดฟัดกันไปมาอย่างไม่อายใคร
อากิระกับเนย์นั่งคุยกันอยู่ที่มุมหนึ่งของห้อง สายตาของทั้งสองคนที่มองกันนั้นเต็มไปด้วยความรักและความหลงใหลที่ชัดเจน เป็นคู่ของ "ศิลปิน" และ "แรงบันดาลใจ" ที่สมบูรณ์แบบ
ส่วนคู่ที่ใหม่ที่สุด... คิมกับคาซึยะ คิมยังคงดูแลคาซึยะอย่างดี คอยรินเครื่องดื่มและหาของว่างให้ ในขณะที่คาซึยะแม้จะยังทำหน้าบึ้งและเขินอายกับเสียงแซวอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ไม่ได้เดินหนีไปไหน เขายอมนั่งอยู่ข้างๆ คิมแต่โดยดี
เมื่อปาร์ตี้ดำเนินไปจนได้ที่ ไทก็ลุกขึ้นยืนแล้วยกแก้วขึ้นสูง
"แด่คู่รักใหม่ทั้งสองคู่!" เขาพูดเสียงดังฟังชัด "และแด่ครอบครัวของเรา... ที่ในที่สุดวันนี้... ก็สมบูรณ์พร้อมหน้ากันทุกคน!"
"ชน!"
ทุกคนยกแก้วขึ้นชนกันเสียงดัง ก่อนที่ไทจะพูดต่อด้วยแววตาที่เจ้าเล่ห์ "และในเมื่อครอบครัวสมบูรณ์แล้ว... ก็ถึงเวลาของ 'พิธีรับน้อง' เข้าสู่ครอบครัวอย่างเป็นทางการ!"
คำพูดนั้นเป็นเหมือนสัญญาณที่ทุกคนรอคอย บรรยากาศเปลี่ยนจากความสนุกสนานกลายเป็นความร้อนรุ่มที่คุกรุ่นอยู่ในอากาศทันที
คำประกาศิตของไทเป็นเหมือนสัญญาณเปิดงานอย่างเป็นทางการ บรรยากาศเปลี่ยนจากความสนุกสนานกลายเป็นความร้อนรุ่มที่คุกรุ่นอยู่ในอากาศทันที
"ถ้าอย่างนั้น..." กันต์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "เราควรจะเริ่ม 'รับน้อง' จากคู่ไหนก่อนดีล่ะ?"
"ต้องคู่ซุปตาร์ก่อนสิวะ!" บอสตะโกนขึ้น "อยากจะรู้เหมือนกันว่าลีลาของนักแข่งระดับโลกกับโปรดิวเซอร์มือทองมันจะเด็ดเท่าคู่กรรมกรแบบพวกกูรึเปล่า!"
พูดจบ ต้ากับบอสก็พุ่งตรงเข้าไปหาอากิระกับเนย์ที่นั่งอยู่ด้วยกันทันที ทั้งสองคนใช้ความแข็งแกร่งและลูกบ้าของตัวเอง "คุมตัว" คู่รักคู่ใหม่ไปที่กลางห้องอย่างง่ายดาย
"เฮ้ๆ! นี่มันลักพาตัวกันชัดๆ!" อากิระร้องโวยวายอย่างขำๆ
"ใช่! และพวกมึงคือตัวประกัน!" ต้าคำรามก่อนจะผลักทั้งอากิระและเนย์ลงไปบนโซฟาตัวใหญ่ แล้วเขากับบอสก็ตามลงไปสมทบทันที เกิดเป็นภาพ 4P ที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการต่อสู้หยอกล้อกันอย่างดุเดือด
ในขณะเดียวกัน ไทกับกันต์ก็เดินเข้ามาหาคิมและคาซึยะที่ยังคงยืนอยู่ด้วยกันเงียบๆ
"ส่วนคู่นี้... ดูจะเรียบร้อยกว่าเยอะเลยนะ" ไทพูดพลางมองไปที่คิม
"ก็คงต้องให้พี่ใหญ่เป็นคนสอนบทเรียนแรกให้แล้วล่ะมั้งครับ" คิมตอบกลับอย่างรู้ทัน
ไทหัวเราะในลำคอ ก่อนจะหันไปมองคาซึยะที่ยังคงยืนนิ่งด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก "แล้วนายช่างล่ะ... พร้อมจะเข้าเรียนรึยัง?"
คาซึยะมองภาพความโกลาหลของสี่คนบนโซฟา สลับกับใบหน้าของไทและกันต์ และสุดท้าย เขาก็มองไปที่คิม... ผู้ชายที่ส่งยิ้มที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยความเชื่อใจมาให้เขา รอยยิ้มนั้นบอกว่า "ไม่เป็นไร... ผมเคารพการตัดสินใจของคุณ"
และในวินาทีนั้นเอง... กำแพงสุดท้ายในใจของคาซึยะก็พังทลายลง
เขาไม่ได้พูดอะไร แต่เขาเป็นฝ่ายเคลื่อนไหวก่อน... เขาเดินเข้าไปหาคิม แล้วมอบจูบที่ลึกซึ้งและจริงใจที่สุดให้แก่อีกฝ่าย เป็นการตอบรับคำเชิญเข้าสู่ครอบครัวนี้ด้วยการกระทำแทนคำพูด
"ในที่สุด..." กันต์พึมพำออกมาอย่างดีใจ
ภาพตรงหน้าในตอนนี้ คือภาพของสี่คู่รัก... แปดชีวิต... ที่เริ่มต้น "พิธีกรรม" แห่งการเฉลิมฉลองอย่างพร้อมเพรียง
วงของต้า, บอส, อากิระ, และเนย์นั้นเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง ทั้งสี่คนผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างไม่มีใครยอมใคร "ไอ้อากิระ! มึงแม่งเด็ดว่ะ! ลิ้นมึงเหมือนมอเตอร์ไซค์เลยนะ สั่นไม่หยุด!" บอสตะโกนลั่น
ส่วนวงของไท, กันต์, คิม, และคาซึยะ กลับเต็มไปด้วยความนุ่มนวลและลึกซึ้ง ไทกับกันต์ในฐานะรุ่นพี่ ค่อยๆ สอนบทเรียนให้กับคาซึยะอย่างใจเย็น ในขณะที่คิมก็คอยดูแลและปรนเปรอให้กับทุกคนอย่างเท่าเทียม คาซึยะที่ตอนแรกยังเกร็งอยู่ ค่อยๆ ผ่อนคลายและปลดปล่อยตัวเองไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนของคิมและแข็งแกร่งของไท
"คิม... อ๊ะ... ดีจัง" คาซึยะครางออกมาเป็นครั้งแรก
เมื่อทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง ทั้งสองวงก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าหากันจนหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว กลายเป็น Orgy 8 คนที่สมบูรณ์แบบที่สุด ทุกคนสลับคู่กันอย่างอิสระ... ไทกำลังจูบอยู่กับเนย์, ในขณะที่อากิระก็กำลังใช้ปากให้กับกันต์, ส่วนต้ากับบอสก็กำลังรุมคาซึยะที่ตอนนี้ดูจะสนุกกับประสบการณ์ครั้งแรกของเขาอย่างเต็มที่... โดยมีคิมคอยมองดูอยู่ไม่ห่างด้วยสายตาที่เป็นสุข
ความสุขดำเนินไปเนิ่นนาน จนกระทั่งถึงช่วงเวลาสำคัญที่สุด...
"ทุกคน! เตรียมตัว!" ไทตะโกนขึ้นมาเป็นสัญญาณ
สมาชิกดั้งเดิมทั้งสี่คน (ไท, กันต์, ต้า, บอส) เคลื่อนตัวเข้าประจำตำแหน่ง รายล้อมคู่รักใหม่ทั้งสองคู่ที่อยู่ตรงกลาง... อากิระกับเนย์ และ คิมกับคาซึยะ
"ยินดีต้อนรับ..." ไทพูดเสียงทุ้ม "...สู่ครอบครัวใต้เบาะอย่างเป็นทางการ!"
สิ้นเสียงของไท... พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ทั้งสี่คนพร้อมใจกันปลดปล่อยความปรารถนาทั้งหมดออกมาพร้อมกัน หยาดหยดแห่งความรักและความเป็นพวกพ้องสีขาวขุ่นพรั่งพรมลงบนร่างกายของสมาชิกใหม่ทั้งสี่คน มันคือการ "รุมแตก" ที่ไม่ได้มีความหมายแค่ทางเพศ แต่คือการมอบคำอวยพร, คือการประทับตราการยอมรับ, และคือการเฉลิมฉลองที่จริงใจที่สุดในแบบฉบับของพวกเขา
อากิระ, เนย์, คิม, และคาซึยะ นิ่งรับ "พร" นั้นด้วยความรู้สึกที่ท่วมท้น ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้านไปกับความสุขสมที่เพื่อนๆ มอบให้
แต่พิธีกรรมยังไม่จบ...
ในขณะที่ทั้งสี่ยังคงอยู่ในสภาพที่เลอะเปรอะเปื้อนและหอบหายใจอย่างหนักหน่วง คู่ของพวกเขาก็เคลื่อนตัวเข้ามาหา...
อากิระโน้มตัวลงไปหาเนย์ เขาใช้นิ้วโป้งปาดคราบน้ำรักที่เปื้อนอยู่บนมุมปากของเนย์ออกเบาๆ ก่อนจะโน้มลงไป จูบอย่างดูดดื่มและลึกซึ้ง โดยไม่แสดงความรังเกียจใดๆ "ยินดีต้อนรับอย่างเป็นทางการนะ... ที่รัก" เขากระซิบ
อีกด้านหนึ่ง คิมก็ทำเช่นเดียวกันกับคาซึยะ เขามองลึกเข้าไปในดวงตาที่ยังคงสับสนของช่างเครื่องหนุ่ม ก่อนจะมอบจูบที่อ่อนโยนแต่หนักแน่น เป็นการบอกว่าเขายอมรับในทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ และยอมรับในตัวของคาซึยะอย่างหมดหัวใจ คาซึยะที่ตอนแรกยังอึ้งอยู่ ค่อยๆ หลับตาลงและจูบตอบกลับไป... เป็นการยอมจำนนต่อความรู้สึกทั้งหมดโดยสิ้นเชิง
"เฮ้!" กันต์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "อย่าปล่อยให้ของดีๆ เสียไปเปล่าๆ สิ!"
คำพูดนั้นเป็นเหมือนสัญญาณรอบที่สอง...
สมาชิกทั้งหมด... ทั้ง 8 คน... เริ่มเคลื่อนตัวเข้าหากัน ช่วยกัน "ทำความสะอาด" ร่างกายของกันและกันด้วยริมฝีปากและลิ้นอย่างไม่นึกรังเกียจ มันคือภาพของความใกล้ชิดและความไว้วางใจในระดับสูงสุด ต้าอาจจะกำลังเลียแผ่นอกของบอส ในขณะที่บอสก็กำลังดูแลแผ่นหลังของไท ไทเองก็กำลังจูบทำความสะอาดใบหน้าของคิม เป็นวงจรแห่งการดูแลที่ไร้ขอบเขตและไม่มีใครเป็นของใคร แต่ทุกคนเป็นของกันและกัน
เมื่อร่างกายของทุกคนสะอาดหมดจดแล้ว แต่ความร้อนรุ่มยังไม่จางหาย พวกเขาก็เริ่มต้น ผลัดกันจูบกันอย่างดูดดื่ม อีกครั้ง เป็นเหมือนการเฉลิมฉลองรอบสุดท้าย คาซึยะที่ตอนนี้ทลายกำแพงทุกอย่างลงแล้ว อาจจะกำลังจูบอยู่กับกันต์, ในขณะที่อากิระก็กำลังแลกลิ้นอยู่กับต้า... มันคือภาพที่ยืนยันว่า "ครอบครัว" นี้เป็นหนึ่งเดียวกันอย่างแท้จริง
จนกระทั่งในที่สุด... เมื่อทุกคนหมดแรงกันจริงๆ...
พวกเขาจึงค่อยๆ ทิ้งตัวลงนอนพาดเกี่ยวกันอยู่บนพื้นห้องอย่างหมดแรงแต่เปี่ยมสุข อ้อมกอดของแต่ละคู่ที่นอนพิงกันอยู่ คือภาพที่ยืนยันถึงความสมบูรณ์ของค่ำคืนนี้
ทันใดนั้น เสียงไลน์ก็ดังขึ้นจากมือถือของไทที่วางอยู่ใกล้ๆ เขาเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาดูอย่างเกียจคร้าน ก่อนที่ดวงตาของเขาจะเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย
เขาหันไปยื่นหน้าจอให้กันต์ที่นอนซบอยู่บนอกของเขาดู
มันเป็นข้อความจาก "ปุณณ์"
"สัปดาห์หน้าผมจะกลับไปหานะครับพี่... พร้อมกับข่าวดี"
ไทกับกันต์มองหน้ากัน แล้วรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหมายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทั้งสองคน... ดูเหมือนว่าการเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่ที่สุด...ยังมาไม่ถึง
