ความกังวลที่เริ่มก่อตัวขึ้นในจิตใจของอาทิตย์กัดกินเขาอย่างเงียบๆ ตลอดหลายวันที่ผ่านมา คำพูดของอาจารย์สุขศึกษา ภาพของโรคภัยไข้เจ็บที่น่ากลัว และความประมาทของตัวเองในคืนนั้น วนเวียนอยู่ในหัวไม่หยุดหย่อน เขาเคยเป็น "AnonVoyager" ผู้บ้าบิ่นที่ควบคุมทุกอย่างได้ แต่ตอนนี้ความกลัวได้เข้ามาเป็นผู้ควบคุมแทน
เขาตัดสินใจว่าต้องทำอะไรสักอย่าง เขาหาข้อมูลคลินิกเฉพาะทางที่ให้บริการตรวจเลือดและให้ยา PrEP ในอินเทอร์เน็ตอย่างลับๆ เลือกร้านที่อยู่ห่างไกลจากบ้านและโรงเรียนมากที่สุด เพื่อลดความเสี่ยงที่จะเจอคนรู้จัก
บ่ายวันเสาร์ที่แสงแดดจ้า ซันสวมเสื้อยืดสีพื้น กางเกงยีนส์เรียบๆ และสวม หน้ากากอนามัย สีดำ ปิดบังใบหน้าครึ่งล่าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหม่าและความกังวล เขาเดินเข้าไปในคลินิกแห่งหนึ่งที่ดูสะอาดตาแต่เงียบสงัด มีผู้รับบริการรออยู่เพียงไม่กี่คน ทุกคนดูมีท่าทีปกปิดและหลีกเลี่ยงการสบตา
ซันกดบัตรคิว แล้วนั่งรอในห้องพักที่เงียบเชียบ ทุกคนถูกเรียกด้วยเลขบัตรคิวเท่านั้น ไม่มีใครรู้ชื่อจริงของใคร ทำให้ซันรู้สึกปลอดภัยและเป็นส่วนตัวมากขึ้น หัวใจของเขาเต้นรัวอย่างควบคุมไม่ได้ ทุกวินาทีที่ผ่านไปเหมือนยาวนานเป็นชั่วโมง ความกลัวถาโถมเข้าใส่จนเขารู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก เขานั่งตัวเกร็ง กุมมือแน่นใต้หน้ากากอนามัย
"หมายเลข 17 ครับ เชิญห้องตรวจ 2 ครับ" เสียง พยาบาลหนุ่ม ดังขึ้นเรียกตามหมายเลข
ซันลุกขึ้นเดินตามเข้าไปในห้องตรวจด้วยอาการก้าวเท้าไม่ออก ในห้องนั้นมีเพียงโต๊ะทำงาน เก้าอี้ และเตียงสำหรับตรวจคนไข้ และมีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน
เขาคือ คุณหมอ เจ้าของไข้... และซันยอมรับในใจว่า เขาหล่อมาก!
คุณหมอมีใบหน้าที่หล่อเหลา คมเข้ม มีอายุราว 20 ปลายๆ หรืออาจจะต้น 30 ผมสีดำจัดถูกปัดเสยขึ้นเผยให้เห็นหน้าผากที่กว้างและดวงตาที่คมกริบแต่แฝงความอ่อนโยนไว้ภายใต้กรอบแว่น เขาใส่เสื้อกาวน์สีขาวสะอาดที่ตัดกับผิวสีแทนสุขภาพดี รูปร่างสมส่วนบ่งบอกว่าดูแลตัวเองดี
"สวัสดีครับ หมายเลข 17 ไม่สบายตรงไหนรึเปล่าครับ?" คุณหมอถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลและเป็นกันเอง ทำให้ซันรู้สึกผ่อนคลายลงได้บ้างเล็กน้อย
"เปล่าครับ... คือ... มาตรวจเลือดครับ" ซันตอบเสียงเบา พยายามไม่ให้แสดงพิรุธ
คุณหมอพยักหน้าอย่างเข้าใจ "อ๋อครับ มาตรวจสุขภาพทางเพศสัมพันธ์ใช่ไหมครับ"
ซันพยักหน้าหงึกๆ ไม่กล้าสบตาด้วยซ้ำ คุณหมอยิ้มบางๆ ก่อนจะอธิบายขั้นตอนการตรวจเลือดอย่างใจเย็น ท่าทางของหมอที่ดูเป็นมืออาชีพและเข้าใจสถานการณ์ ทำให้ซันรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น
หลังจากนั้นไม่นาน พยาบาลหนุ่ม ก็เข้ามาเจาะเลือดของซัน เขาหลับตาแน่นขณะที่เข็มเจาะเข้าที่แขน แต่ความเจ็บปวดทางกายเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดทางใจที่เขากำลังเผชิญอยู่
"เดี๋ยวรอผลประมาณ 30 นาทีนะครับ หมายเลข 17 นั่งรอข้างนอกได้เลยครับ" คุณหมอบอก
30 นาทีนั้นยาวนานราวกับชั่วชีวิต ซันนั่งไม่ติดที่ เขาเอาแต่มองนาฬิกาบนผนังห้องรออย่างกระวนกระวายใจ ภาพความหวาดกลัวต่างๆ ฉายซ้ำในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ในที่สุด เสียงของ พยาบาลหนุ่ม ก็ดังขึ้น "หมายเลข 17 ครับ ผลเลือดออกแล้วครับ เชิญพบคุณหมออีกครั้งนะครับ"
ซันเดินเข้าไปในห้องตรวจอีกครั้งด้วยหัวใจที่เต้นระรัวถึงขีดสุด เขาพร้อมสำหรับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้น
คุณหมอยิ้มให้ซันอย่างอบอุ่น ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้โลกของซันกลับมาสว่างไสวอีกครั้ง
"ผลเลือดของคุณปกติทุกอย่างนะครับ หมายเลข 17 เป็นลบครับ ไม่มีอะไรน่ากังวลเลย"
วินาทีนั้นราวกับมีสายฟ้าฟาดลงกลางใจของซัน แต่เป็นสายฟ้าแห่งความโล่งใจและความสุข เขาทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ด้วยความรู้สึกเหมือนน้ำหนักนับพันตันถูกยกออกจากบ่า แววตาที่เคยเต็มไปด้วยความหวาดกลัวตอนนี้กลับเปล่งประกายด้วยความโล่งใจอย่างที่สุด
"ขอบคุณครับ... ขอบคุณมากครับคุณหมอ" ซันพูดเสียงสั่นเครือ เขารู้สึกซาบซึ้งใจอย่างบอกไม่ถูก
คุณหมอยิ้ม "ยินดีครับ แต่คราวหน้าก็ต้องระมัดระวังให้มากขึ้นนะครับ" คุณหมอย้ำด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่จริงจัง
ความโล่งใจขั้นสุดแปรเปลี่ยนเป็นความคึกคะนองและความฮึกเหิมอย่างรวดเร็ว "AnonVoyager" กลับมาควบคุมร่างของอาทิตย์อีกครั้ง และครั้งนี้เขามีความมั่นใจยิ่งกว่าที่เคย
ไม่สิ... มันต้องมากกว่าแค่ขอบคุณ
"เอ่อ... คุณหมอครับ คือผมมีเรื่องอยากจะถามเพิ่มเติมหน่อยน่ะครับ" ซันแสร้งทำเป็นกระมิดกระเมี้ยน
"เชิญเลยครับ" คุณหมอตอบด้วยท่าทีใจดี
ซันหยิบถุงยางอนามัยที่พกติดตัวมาขึ้นมาวางบนโต๊ะ "คือ... ผมไม่ค่อยแน่ใจวิธีการใช้ที่ถูกต้องน่ะครับ คุณหมอพอจะช่วยสอนผมหน่อยได้ไหมครับ?" เขาเงยหน้ามองคุณหมอด้วยแววตาที่แฝงความนัยบางอย่าง
คุณหมอมองถุงยางอนามัยบนโต๊ะ แล้วสบตากับซัน ดวงตาของท่านเป็นประกายวูบหนึ่ง รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
"แน่นอนครับ การใช้ถุงยางอย่างถูกวิธีเป็นสิ่งสำคัญมาก" คุณหมอลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินมาข้างโต๊ะ แล้วหยิบถุงยางอนามัยขึ้นมา
"ขั้นแรกนะครับ..." คุณหมอพูดพลาง สาธิตการฉีกซองถุงยางให้ดูอย่างช้าๆ "ดูวันหมดอายุและรอยฉีกให้ดี" จากนั้นคุณหมอก็ ค่อยๆ รูดถุงยางลงไปบนนิ้วมือของตัวเองอย่างชำนาญ "นี่คือการสวมในภาวะที่อวัยวะเพศแข็งตัวเต็มที่นะครับ" คุณหมออธิบายอย่างละเอียด พร้อมกับแนะนำข้อควรระวังต่างๆ อย่างใจเย็น
ขณะที่คุณหมอกำลังอธิบาย ซันก็จ้องมองใบหน้าคมเข้มและมือที่กำลังสาธิตอยู่ตรงหน้าอย่างไม่วางตา ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจเขา ไม่ใช่แค่ความขอบคุณ แต่เป็นความปรารถนาอย่างรุนแรง
เมื่อคุณหมอสาธิตเสร็จ ซันก็แสร้งทำเป็นยังไม่เข้าใจ "เอ่อ... คือผมยังไม่ค่อยเห็นภาพเท่าไหร่เลยครับ คุณหมอพอจะ... ช่วยทำให้ดูใกล้ๆ อีกทีได้ไหมครับ?" ซันพูดเสียงต่ำลงเล็กน้อย และแง้มเปิดหน้ากากอนามัยออกเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มมุมปากที่มั่นใจ พร้อมกับส่งสายตาที่เชื้อเชิญอย่างโจ่งแจ้งให้กับคุณหมอ
คุณหมอจ้องมองซัน ดวงตาของท่านเป็นประกายวาววับอย่างชัดเจน รอยยิ้มมุมปากของท่านกว้างขึ้นเล็กน้อย ท่านวางถุงยางอนามัยลงบนโต๊ะ แล้วก้าวเข้ามาใกล้ซันมากขึ้น จนร่างกายแทบจะแนบชิดกัน
"ถ้าอย่างนั้น... ผมคงต้องสอนแบบ 'ปฏิบัติ' แล้วล่ะครับ" คุณหมอกระซิบเสียงพร่าข้างใบหูของซัน กลิ่นกายหอมสะอาดของหมอทำให้ซันรู้สึกมึนงง
ซันไม่ได้ตอบ แต่กลับเงยหน้าขึ้นจูบคุณหมออย่างรวดเร็วและดูดดื่ม เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความขอบคุณ ความโล่งใจ และความปรารถนาที่อัดอั้นมานาน คุณหมอตอบรับจูบนั้นอย่างไม่ลังเล สองร่างแนบชิดกันในห้องตรวจแคบๆ ที่เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อและฮอร์โมนที่พลุ่งพล่าน
เสื้อกาวน์สีขาวถูกปลดออกอย่างรวดเร็ว ตามด้วยเสื้อเชิ้ตและกางเกงของคุณหมอ ซันเองก็จัดการถอดเสื้อยืดและกางเกงยีนส์ของตัวเองออกอย่างรวดเร็วเช่นกัน ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิดกันอย่างเร้าร้อน
ซันเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เขาก้มลง ครอบครองควย ใหญ่ของคุณหมออย่างหิวกระหาย ลิ้นร้อนๆ ตวัดเลียไปทั่วลำ ควย ที่แข็งขืน ก่อนจะรูดริมฝีปากลงไปช้าๆ กลืนกินส่วนหัวเข้าไปอย่างช่ำชอง เสียงดูดเสียงครางต่ำๆ ผสมกันไปในห้องตรวจแคบๆ คุณหมอแหงนหน้าขึ้น ครวญคราง ในลำคอด้วยความเสียวซ่าน มือหนาขยำกลุ่มผมของซันเบาๆ แต่เต็มไปด้วยความต้องการ
ซันเงยหน้าขึ้น ดวงตาเป็นประกายเร้าร้อน สบตากับคุณหมอ คุณหมอยื่นมือมาดึงร่างของซันให้เงยขึ้นมา ก่อนจะก้มลง ครอบครองควย ของซันบ้าง ลิ้นร้อนๆ ตวัดเลียไปทั่วส่วนหัวของ ควย ซัน พร้อมกับรูดริมฝีปากลงไปช้าๆ เสียงดูดเสียงครางของซันดังขึ้นด้วยความเสียวซ่านที่แล่นพล่านไปทั่วร่าง
"อืมมม... ซี๊ดดด..." ซัน ครางหนัก ออกมาอย่างอดกลั้นไม่ได้ มือเรียวของเขา บีบ กลุ่มผมของคุณหมอเบาๆ พลางแอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสร้อนแรง
"คนเก่ง... ทีนี้ผมจะลองสวมถุงยางให้นะ" คุณหมอพูดพลางยื่นถุงยางอนามัยซองใหม่ที่เขาหยิบออกมาจากลิ้นชักข้างเตียงให้ซัน คุณหมอผละริมฝีปากออก แต่สายตายังคงจับจ้องไม่วางตา ซันรับถุงยางมาด้วยมือที่มั่นคงขึ้น เขากดลงไปบนปลาย ควย ของตัวเอง แล้วคุณหมอค่อยๆ รูดถุงยางลงไปจนสุดอย่างชำนาญ ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยความตั้งใจและยั่วเย้า คุณหมอพยักหน้าเล็กน้อยอย่างพอใจ
เมื่อซันสวมถุงยางอนามัยเรียบร้อย เขาก็ดันคุณหมอลงไปนอนราบกับเตียงตรวจ ร่างกายสมส่วนของเขาทาบทับลงไปบนร่างแกร่งของหมอ ดวงตาของซันจ้องมองลงไปในดวงตาคมกริบของคุณหมอที่เต็มไปด้วยความปรารถนา
"ผมพร้อมแล้วครับ... คุณหมอ" ซันกระซิบเสียงพร่า ก่อนจะค่อยๆ กดสะโพกลงช้าๆ จัดตำแหน่งให้ ควย แข็งขันของซันตรงกับช่องทางรักของคุณหมอ ความคับแน่นร้อนรุ่มที่ควยแทรกเข้ามาจนสุด ทำให้ซันสะท้านไปทั้งตัว
ซันเริ่มขยับสะโพกช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มความเร็วและความแรงในการ ซอย เขาเงยหน้ามองคุณหมอที่กัดฟันแน่น ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกด้วยความเสียวซ่าน ดวงตาคมกริบจ้องมองมาที่ซันอย่างลึกซึ้ง
"อืมมม... สุดยอด..." คุณหมอ ครวญคราง ออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง มือหนาของหมอเปลี่ยนมาโอบรัดเอวสอบของซันอย่างแน่นหนา ออกแรงบีบเคล้นสะโพกเด็กหนุ่มตามจังหวะที่ซันเป็นฝ่ายควบคุม
ซันยิ้มอย่างพึงพอใจ เขาก้มลงจูบซับเหงื่อผุดพรายที่ข้างขมับของคุณหมอเบาๆ ก่อนจะกลับมาเพิ่มความแรงในการ ซอย ให้รุนแรงยิ่งขึ้น ช่องทางรักของทั้งคู่ทำงานหนัก พลักเข้าออกอย่างต่อเนื่อง สร้างเสียงเนื้อกระทบกันที่ดังก้องอยู่ในห้องแคบๆ บางครั้งซันก็เงยหน้าขึ้นมองเพดานเพื่อรับรู้ถึงความเร้าร้อนที่ถาโถมเข้ามา ดวงตาปิดสนิทขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขา ขยุ้ม เล็บลงบนไหล่ของอีกฝ่ายจนรู้สึกถึงเนื้อนุ่มๆ ที่ถูกบดขยี้ เขาเคลื่อนไหวราวกับเป็นเครื่องจักรแห่งความปรารถนา ปลดปล่อยความรู้สึกขอบคุณ ความโล่งใจ และความปรารถนาที่อัดอั้นมานานผ่านการกระทำอันเร่าร้อนนี้
คุณหมอเองก็โต้ตอบหนักหน่วง เย็ด สะโพกสวนขึ้นมาเป็นจังหวะ แสดงให้เห็นว่าแม้ซันจะเป็นผู้รุก แต่หมอก็พร้อมจะ "เล่น" อย่างเต็มที่ เสียงครางและเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังประสานกันไปทั่วห้องตรวจ เสียงเตียงกระทบผนังเบาๆ แต่ก็มากพอที่จะเพิ่มความตื่นเต้นระทึกให้ซันรู้ว่านี่คือสถานที่ที่เสี่ยงแค่ไหน
ซันโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหูคุณหมอ "คุณหมอ... โคตร... สุดยอดเลยครับ" ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วและรุนแรงขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย
เมื่อทั้งสองปลดปล่อยอารมณ์จนถึงขีดสุด ซันก็ทิ้งตัวลงซบกับอกกว้างของคุณหมอ หายใจหอบถี่ด้วยความเหนื่อยล้าและความสุข คุณหมอเองก็กระซิบข้างหูซันเบาๆ "เยี่ยมมาก... หมายเลข 17"
คุณหมอถอดถุงยางอนามัยออกจาก ควย ของซัน และโยนใส่ถังขยะติดเชื้ออย่างเป็นระเบียบ "ทีนี้... ถึงตาผมบ้าง" คุณหมอพูดพลางยื่นถุงยางอนามัยซองใหม่ที่เขาหยิบออกมาจากลิ้นชักข้างเตียงให้ซัน ซันรับมาแล้วจัดการสวมให้ ควย ของคุณหมออย่างช้าๆ คุณหมอจ้องมองการกระทำของซันด้วยสายตาเร้าร้อน "เยี่ยมมากครับ" คุณหมอเอ่ยชมเบาๆ
เมื่อถุงยางถูกสวมอย่างเรียบร้อย คุณหมอก็พลิกตัวคร่อมทับซันไว้ สายตาคมกริบของหมอจ้องมองซันอย่างเร้าร้อน
"พร้อมนะครับ... คนเก่ง" คุณหมอกระซิบ ก่อนจะค่อยๆ กดสะโพกลง เย็ดควย แข็งขันของตัวเองเข้าไปในช่องทางรักของซัน ความรุนแรงที่แตกต่างจากการเป็นผู้รุกเมื่อครู่ทำให้ซันสะท้านไปทั้งร่าง เสียงครางดังขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้
คุณหมอเริ่ม ซอย เข้าออกอย่างรวดเร็วและหนักหน่วง ซันกัดริมฝีปากแน่น มือ บีบ หมอนข้างเตียงตรวจเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน ความเร้าร้อนที่ผลัดกันรุกรับ ทำให้ซันรู้สึกเหมือนถูกหลอมรวมกับความปรารถนาอย่างแท้จริง คุณหมอเองก็ สวนสะโพก ขึ้นมาเป็นจังหวะ แสดงให้เห็นว่าหมอพร้อมจะ "เล่น" อย่างเต็มที่ เสียงครางและเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังผสมผสานไปทั่วห้องตรวจ เสียงเตียงกระทบผนังเบาๆ แต่ก็มากพอที่จะเพิ่มความตื่นเต้นระทึกให้ซันรู้ว่านี่คือสถานที่ที่เสี่ยงแค่ไหน
"คุณหมอ... อีกครับ... อีก..." ซัน ร้องคราง ออกมาอย่างขาดห้วง เมื่อคุณหมอเร่งจังหวะให้เร็วและรุนแรงขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย
เมื่อทั้งสองปลดปล่อยอารมณ์จนถึงขีดสุด คุณหมอถอน ควย ออกอย่างเชื่องช้า ซันนอนหายใจหอบถี่อยู่บนเตียงตรวจ ร่างกายของเขาสั่นระริกด้วยความเหนื่อยล้าและความพึงพอใจขั้นสุด คุณหมอถอดถุงยางอนามัยออกจากตัวเอง และโยนใส่ถังขยะติดเชื้ออย่างเป็นระเบียบ
"เดี๋ยวผมจะทำความสะอาดให้นะครับ" คุณหมอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ ก่อนจะเดินไปหยิบทิชชูเปียกจากลิ้นชัก แล้วค่อยๆ บรรจงเช็ดทำความสะอาดคราบไคลตามร่างกายของซันอย่างอ่อนโยน ซันรู้สึกได้ถึงความเอาใจใส่ที่ไม่คาดคิด ความอายบางๆ ผสมกับความสุขที่ได้รับจากสัมผัสเหล่านั้น
ซันเองก็เอื้อมมือไปหยิบทิชชูเปียกอีกแผ่น แล้วค่อยๆ เช็ดทำความสะอาด ควย ของคุณหมออย่างเบามือเป็นการตอบแทน สายตาของทั้งคู่ประสานกัน ความเข้าใจที่ลึกซึ้งก่อตัวขึ้นระหว่างพวกเขาในห้วงเวลาแห่งความลับนี้
ร่างกายของเขาอบอุ่นจากการออกแรงอย่างหนัก แต่จิตใจกลับเย็นสบายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความรู้สึกผิดบาปที่เคยกัดกินเมื่อหลายวันก่อนได้อันตรธานหายไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงความบริสุทธิ์ของความสุขที่ได้ปลดปล่อยตัวเองอย่างแท้จริง เขาพิสูจน์แล้วว่าเขายังคงเป็นผู้ควบคุมชีวิตของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งในโลกของอาทิตย์ผู้สมบูรณ์แบบ และโลกของ @AnonVoyager ผู้บ้าบิ่น
ความเงียบปกคลุมห้องตรวจ มีเพียงเสียงลมหายใจของทั้งสองที่ดังแผ่วเบา ซันเงยหน้ามองคุณหมออีกครั้ง รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหมายยังคงประดับอยู่บนใบหน้าของทั้งคู่
ซันลุกขึ้นแต่งตัวอย่างรวดเร็ว มองสำรวจห้องตรวจให้แน่ใจว่าไม่มีร่องรอยของการทำกิจกรรม เขาเก็บซองถุงยางที่ใช้แล้วและซองเปล่า รวมถึงถุงยางที่ไม่ได้ใช้กลับคืนไปอย่างรอบคอบ ก่อนจะหันไปยิ้มให้คุณหมออีกครั้ง
"ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งนะครับคุณหมอ" ซันกระซิบเสียงเบา ก่อนจะเดินออกจากห้องตรวจไปด้วยความรู้สึกเป็นอิสระและทรงพลังกว่าที่เคย
แสงแดดยามเย็นที่สาดส่องเข้ามาในคลินิกดูสดใสราวกับชุบชีวิต ซันเดินออกจากประตูคลินิกด้วยรอยยิ้มกว้างกว่าครั้งไหนๆ ราวกับว่าเมฆหมอกแห่งความกังวลที่เคยปกคลุมเขามาตลอดหลายวันได้ถูกพัดหายไปจนหมดสิ้น ไม่มีความหวาดกลัว ไม่มีความผิดบาป เหลือเพียงความบริสุทธิ์ของความสุขที่ได้ปลดปล่อยตัวเองอย่างแท้จริง เขาพิสูจน์แล้วว่าเขายังคงเป็นผู้ควบคุมชีวิตของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งในโลกของอาทิตย์ผู้สมบูรณ์แบบ และโลกของ @AnonVoyager ผู้บ้าบิ่น
ซันซ่อนคม ซีซั่น 1 ตอนที่ 5 : วินาทีแห่งการปลดปล่อย
