ใต้เครื่องแบบ...ใต้เบาะ - ตอนที่ 6 : ตรวจร่างกายลึกๆ Gemini

เสียงแจ้งเตือนในกลุ่มไลน์ "ใต้เบาะ" ดังขึ้นในช่วงหัวค่ำของคืนวันอังคารที่แสนน่าเบื่อ เป็นข้อความจากกันต์ที่จงใจแท็กหาคิมโดยตรง:

กันต์: @Kim หมอคร้าบ คนไข้ฉุกเฉิน มีอาการปวดท้องรุนแรงหลังกลับจากป่า ต้องการการตรวจภายในด่วนๆ เลย 😜

คิมที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องพักแพทย์เวรถึงกับยิ้มออกมา เขาพิมพ์ตอบกลับอย่างรวดเร็วราวกับรออยู่แล้ว:

คิม: อาการน่าเป็นห่วงนะครับ...คืนนี้ผมเข้าเวรดึกที่โรงพยาบาลพอดี แวะมาที่แผนกอายุรกรรมได้เลย เดี๋ยวผม ‘วินิจฉัย’ อาการให้เป็นพิเศษ เตียงว่างรออยู่ 😏

ไทที่นอนอ่านแชทอยู่บนโซฟาที่ห้องถึงกับส่ายหัวในความร่านของกันต์ แต่ถึงอย่างนั้น ความรู้สึกเป็นห่วงในฐานะ "พี่ใหญ่" ก็ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะทักส่วนตัวไปหากันต์ทันที: “มึงอย่าไปคนเดียว เดี๋ยวเจอมันวางยา เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน”

เวลาเกือบเที่ยงคืน โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งเงียบสงัดจนน่าขนลุก มีเพียงแสงไฟจากโถงทางเดินยาวและเคาน์เตอร์พยาบาลฉุกเฉินเท่านั้นที่ยังสว่างอยู่ ไทในชุดลำลองสบายๆ เดินนำกันต์ที่อยู่ในชุดไรเดอร์คู่ใจไปตามทางเดินที่ว่างเปล่า เสียงฝีเท้าของพวกเขาก้องสะท้อนจนดูวังเวง บรรยากาศของสถานพยาบาลยามวิกาลมันช่างต่างจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง

เมื่อไปถึงแผนกอายุรกรรมซึ่งปิดทำการไปแล้ว พวกเขาก็เจอพยาบาลเวรวัยกลางคนนั่งสัปหงกอยู่ที่เคาน์เตอร์ คิมที่เห็นเพื่อนมาพอดีจึงรีบเดินออกมาต้อนรับจากห้องพักแพทย์ "อ้าว มาแล้วเหรอ" เขาพูดพลางหันไปส่งยิ้มให้พยาบาลอย่างสุภาพ "คุณพี่ครับ พอดีนี่เพื่อนผมเองครับ เขาปวดท้องกะทันหัน ผมเลยให้แวะมาดูอาการเบื้องต้นให้ก่อน เดี๋ยวเคสนี้ผมจัดการเอง คุณพี่ไปพักทานของว่างรอบดึกก่อนได้เลยนะ ไม่ต้องห่วง" พยาบาลพยักหน้ารับอย่างงัวเงีย "ขอบคุณค่ะคุณหมอ" แล้วก็ลุกเดินจากไป ตอนนี้ทั้งแผนกจึงตกเป็นของพวกเขาสามคนโดยสมบูรณ์...แต่ก็เป็นเวลาที่จำกัดและเต็มไปด้วยความเสี่ยง

คิมนำทั้งสองคนเข้าไปในห้องตรวจที่สะอาดเอี่ยมและเย็นเฉียบด้วยเครื่องปรับอากาศ กลิ่นแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อลอยอบอวลไปทั่วห้อง เมื่อเข้ามากันสามคน คิมก็มองไทที่เดินตามเข้ามาเป็นคนสุดท้ายแล้วเลิกคิ้วแซว "อ้าว...นึกว่าคนไข้มาคนเดียว ที่แท้มีผู้คุ้มกันส่วนตัวมาส่งด้วย" ไทหัวเราะในลำคอ "ก็คนไข้มึงมันดื้อ" เขาพูดพลางเดินไปนั่งกอดอกพิงผนังที่มุมห้อง ทำหน้าที่เป็นผู้สังเกตการณ์ที่น่าเกรงขาม

"โอเคครับคนไข้" คิมหันมาสนใจกันต์เต็มตัว เขาเดินไปสวมเสื้อกาวน์สีขาวทับชุดของเขา หยิบสเต็ทโตสโคปขึ้นมาคล้องคอ ดูเป็นคุณหมอเต็มตัวในทันที "เชิญขึ้นนอนบนเตียงเลยครับ เดี๋ยวหมอจะตรวจให้" กันต์ยิ้มยั่วแล้วขึ้นไปนอนบนเตียงตรวจแต่โดยดี หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นกับสถานการณ์ที่แปลกใหม่

คิมเริ่ม "การวินิจฉัย" อย่างเป็นขั้นตอน เขาใช้แผ่นโลหะเย็นเฉียบของหูฟังทาบลงบนหน้าท้องของกันต์ "เจ็บตรงไหนเป็นพิเศษมั้ยครับ?" เขาถามพลางกดไล้ไปทั่วบริเวณ ก่อนจะจงใจเลื่อนแผ่นโลหะขึ้นสูงไปทาบที่ยอดอกของกันต์ที่แข็งเป็นไตขึ้นมาทันที "อืม...หัวใจเต้นเร็วผิดปกติ เหมือนคนกำลังตื่นเต้นเลยนะครับ" เขากระซิบเสียงพร่า เขาใช้มือกดเบาๆ ไปทั่วบริเวณหน้าท้องของกันต์ "ตรงนี้เจ็บมั้ยครับ? ...แล้วตรงนี้ล่ะ?" แต่ปลายนิ้วของเขาจะกดเน้นย้ำที่จุดไวต่อความรู้สึกนานกว่าปกติ จนกันต์ต้องเผลอเกร็งหน้าท้องรับสัมผัสนั้น หลังจากเล้าโลมด้วยศาสตร์การแพทย์จนกันต์เริ่มหายใจติดขัด คิมก็ประกาศด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ดูเหมือนต้อง 'สวน' เอานะครับ ถึงจะหาย" เขาจับขาของกันต์ให้ยกขึ้นพาดบนที่พักขา จัดท่าทางเหมือนเตียงตรวจภายในไม่มีผิด

เขาเดินไปสวมถุงมือยาง เสียงดึงและเสียง สแนป! ของยางดังขึ้นในความเงียบ เป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ชั้นดี ไทที่มองอยู่มุมห้องยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย แววตาของเขาบ่งบอกถึงความสนุกสนานที่กำลังจะได้เห็น เขาเป็นคนเริ่ม "การรักษา" รอบแรกทั้งหมดด้วยตัวเอง คิมชโลมเจลเกรดการแพทย์ลงบนนิ้วเรียวยาว แล้วเริ่มสอดใส่เข้าไปในช่องทางของกันต์อย่างช้าๆ ลีลาการเย็ดของคิมนั้นสุขุมและแม่นยำ เขารู้ทุกจุดกระสันในร่างกายของกันต์ เขาขยับสะโพกเป็นจังหวะที่นุ่มนวลแต่ลึกและเน้นย้ำทุกครั้งที่สอดใส่เข้าไป ทำให้กันต์ครางออกมาอย่างสุขสม "อ๊า...หมอ...อื้อ...ลึก...เจ็บ...แต่โคตรเสียว" กันต์จิกนิ้วเท้าลงบนเตียงรับความเสียวซ่านที่แล่นปราดไปทั่วท้องน้อย สายตาของกันต์เหลือบมองไปที่ไทที่ยืนกอดอกพิงผนังอยู่เหมือนกำลังดูการแสดง ไทสบตากับกันต์แล้วส่งยิ้มร้ายกาจตอบกลับ ราวกับจะบอกว่า "มึงซวยแล้ว"

เมื่อคิมมอบความสุขให้กันต์จนปลดปล่อยไปรอบหนึ่งแล้ว เขาก็ถอนตัวออกมา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "หมอวินิจฉัยแล้ว...อาการของคนไข้ต้องให้ผู้เชี่ยวชาญอีกท่านช่วยดู" แล้วพยักหน้าให้ไทเป็นสัญญาณ "ตาพี่ไทแล้วครับ"

ไทลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาเดินเข้ามาแทนที่คิม "เจ็บท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ...เดี๋ยวพี่ช่วยนวดให้" เขาพูดเสียงพร่าแล้วเริ่มเย็ดกันต์จากด้านหน้าอย่างหนักหน่วงแต่เต็มไปด้วยความใส่ใจ กันต์แอ่นสะโพกรับแรงกระแทกจากด้านหน้าของไท เสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บ! พั่บ! ผสมกับเสียงครางของกันต์ที่ดังไม่หยุดยั้ง ไทจับเอวกันต์ให้มั่นคงแล้วกระหน่ำซอยอย่างรวดเร็วและดุดัน

ขณะเดียวกัน คิมก็อ้อมไปยืนอยู่ข้างศีรษะของกันต์ เขาโน้มตัวลงไปแล้วเริ่มจูบปากกันต์อย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนของทั้งคู่พันเกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงจูบที่เฉอะแฉะช่วยกลบเสียงครางของกันต์ที่ดังขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงกระแทกของไท คิมใช้มืออีกข้างลูบไล้ไปตามหน้าอกของกันต์ ขยี้หัวนมที่แข็งเป็นไต และบีบคลึงต้นขาด้านในของกันต์อย่างยั่วเย้า ทำให้กันต์เสียวซ่านจนสะโพกกระตุกไปพร้อมกับแรงเย็ดของไท

แต่แล้ว...ในจังหวะที่ทั้งสามกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่นั้นเอง! กึก...กึก...กึก... เสียงฝีเท้าจากข้างนอกห้องดังใกล้เข้ามา พร้อมกับเสียงพูดคุยแว่วๆ ของพยาบาลคนเดิม! ทุกคนหยุดนิ่งค้างอยู่ในท่าเดิมทันที! ไทหยุดกระแทกค้างอยู่ในตัวกันต์ คิมผละจูบออกแต่ยังคงโน้มตัวอยู่เหนือกันต์ ทั้งสามคนกลั้นหายใจ จ้องตากันด้วยความตื่นตระหนก หัวใจเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกมานอกอก เหงื่อผุดพรายเต็มแผ่นหลังของกันต์ เสียงฝีเท้าที่กำลังใกล้เข้ามาเหมือนเสียงกลองที่ตีรัวอยู่ในโสตประสาท เสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ...แล้วก็ค่อยๆ เดินผ่านหน้าห้องไป ทุกคนถอนหายใจออกมาพร้อมกันอย่างโล่งอก ไทถึงกับสบถออกมาเบาๆ "เชี่ย!" ด้วยความโล่งอก

ความกลัวและความเสี่ยงเมื่อครู่ได้แปรเปลี่ยนเป็นความเงี่ยนที่รุนแรงกว่าเดิมหลายเท่าตัว "พี่ไท..." คิมกระซิบเสียงสั่น แววตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาที่แทบจะทนไม่ไหว "ผมขอนะ...ผมอยากลองรถไฟ" ไทพยักหน้า เขากระตุกยิ้มอย่างร้ายกาจแล้วดึงคิมให้หันหลัง บังคับให้คิมโน้มตัวลง จากนั้นก็กระแทกควยของเขาเข้าไปในรูของคิมที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว พลั่ก! ขณะที่คิมเองก็ยังคงสอดใส่ควยของตัวเองอยู่ในร่างของกันต์!

ภาพที่เกิดขึ้นคือขบวนรถไฟ กันต์ < คิม < ไท

“อ๊าาา! พี่ไท...กันต์...โอ๊ยย!” คิมครางออกมาอย่างสุดจะกลั้น เสียงครางของเขาดังสลับกับเสียงหอบหายใจของไทและกันต์ ร่างกายของคิมกระตุกเร่าไปตามแรงเย็ดที่ถาโถมจากไทที่อยู่ด้านหลัง เขากำลังได้รับประสบการณ์ที่ซับซ้อนที่สุด...ได้ทั้งรุกและรับในเวลาเดียวกัน มันคือการปิดสวิตช์สมองที่สมบูรณ์แบบ ช่องทางของคิมบีบรัดลำเอ็นของไทแน่นทุกครั้งที่กระแทกเข้ามา ส่วนกันต์ก็รู้สึกถึงแรงกระแทกสองชั้นที่ถาโถมเข้ามาจนตัวสั่นไปทั้งร่าง ลำเอ็นของคิมที่อยู่ในตัวเขากำลังถูกดันเข้ามาลึกขึ้นอีกจากแรงเย็ดของไทที่อยู่ด้านหลังคิม ความเสียวซ่านพุ่งทะยานจนเขาแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้

ไม่เพียงแค่นั้น! ไทไม่ได้หยุดแค่การเย็ดคิม แต่เขาใช้มือข้างที่ว่างอยู่ บีบขย้ำบั้นท้ายของคิมอย่างรุนแรงจนเป็นรอยแดง แล้วโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหูคิมด้วยเสียงแหบพร่า "เป็นไงล่ะหมอ...ชอบมั้ย...โดนเย็ดพร้อมกับเย็ดคนอื่นเนี่ย" คำพูดที่หยาบโลนและตรงไปตรงมาของไท ยิ่งกระตุ้นให้คิมเสียวซ่านจนสมองขาวโพลนไปหมด

พวกเขากระหน่ำซอยกันอย่างบ้าคลั่งราวกับจะชดเชยเวลาที่เสียไป เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นห้องตรวจ ผสมกับเสียงครางผสมเสียงหอบของทั้งสามคนที่ดังระงม ความเร่าร้อนอบอวลไปทั่วทุกตารางนิ้ว ก่อนจะถึงจุดสุดยอดพร้อมกันทั้งสามคนอย่างรุนแรง ไทคำรามออกมาในลำคอแล้วฉีดน้ำรักอุ่นร้อนเข้าไปในกายของคิม คิมกระตุกเกร็งรับการปลดปล่อยจากไท แล้วฉีดน้ำรักของตัวเองเข้าไปในตัวกันต์จนหมดสิ้น กันต์เกร็งหน้าท้องรับน้ำรักจากคิม ก่อนที่ร่างกายจะสั่นระริกปลดปล่อยออกมาด้วยความเสียวซ่าน

หลังจากพายุอารมณ์สงบลงอย่างรวดเร็วและทุลักทุเล คิมรีบถอนตัวออกไปทำความสะอาดตัวเองและจัดการกับอุปกรณ์ที่อาจจะหลงเหลืออยู่ ใบหน้าของเขายังคงแดงก่ำและมีเหงื่อผุดพราย แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความพึงพอใจและเหนื่อยหอบ

ขณะเดียวกัน ไทกลับทำในสิ่งที่กันต์ไม่คาดคิด เขายังคงไม่ถอนตัวออกจากกันต์ แต่กลับค่อยๆ พลิกร่างของกันต์ให้นอนหงายลงบนเตียง เขาเดินไปหยิบผ้าก๊อซสะอาดกับขวดน้ำเกลือล้างแผล มาบรรจงเช็ดทำความสะอาดร่างกายของกันต์อย่างละเอียดและอ่อนโยอนที่สุด ตั้งแต่คราบน้ำรักบนหน้าท้องไปจนถึงหยดเหงื่อตามไรผม เขาทำมันด้วยสีหน้าที่จริงจังและเต็มไปด้วยความห่วงใย เหมือนกำลังดูแลคนป่วยคนหนึ่งจริงๆ

สำหรับกันต์ที่คุ้นเคยกับการถูกเย็ดอย่างดิบเถื่อน การกระทำที่ "ห่วงใย" อย่างสุดซึ้งนี้กลับเป็นสิ่งที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหวรุนแรงยิ่งกว่าการโดนเย็ดครั้งไหนๆ ในใจของไท เขารู้สึกผิดเล็กน้อยที่ดึงกันต์เข้ามาในสถานการณ์ที่เสี่ยงอันตรายแบบนี้...ความรู้สึกอยากปกป้องและดูแลมันรุนแรงกว่าความเงี่ยนที่เพิ่งผ่านไปหลายเท่า เขานอนนิ่งมองดูไทด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป...มันคือความรู้สึกขอบคุณ, อบอุ่น, และ "รัก" ที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาชัดเจน "พอแล้ว..." กันต์กระซิบเสียงสั่น "...เดี๋ยวพยาบาลกลับมา...กูเป็นห่วงมึงนะ" ไทไม่หยุดมือ เขาก้มลงจูบหน้าผากของกันต์เบาๆ แล้วตอบกลับเสียงนุ่ม "กูก็เป็นห่วงมึง...ถึงต้องทำให้สะอาด" พูดจบเขาก็ถอนตัวออกแล้วรีบจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่

คิมที่ยังคงสวมเสื้อกาวน์อยู่ เดินไปนั่งที่หน้าคอมพิวเตอร์ในห้องตรวจ เขาจัดการคีย์ข้อมูลและออกใบสั่งยาให้กันต์ จากเครื่องพิมพ์ที่มุมห้องก็แลบกระดาษใบสั่งยาออกมาหนึ่งใบ คิมหยิบมันขึ้นมาตรวจสอบความถูกต้อง แล้วยื่นให้กันต์ “กันต์ครับ อาการปวดท้องของคุณน่าจะเกิดจากการที่กินอาหารรสจัดไปหน่อย และพักผ่อนน้อยนะครับ หมอแนะนำให้ไปรับยาแก้ปวดที่แผนกเภสัชด้านล่างได้เลยครับ” คิมพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย “ถ้ามีอาการอะไรผิดปกติอีก หรือปวดท้องขึ้นมาอีกเมื่อไหร่...ก็แวะมาหาหมอได้เสมอเลยนะครับ...ห้องว่างรออยู่” เขาจงใจเน้นคำว่า “ห้องว่าง” พร้อมรอยยิ้มกรุ่มกริ่มให้กันต์และไทได้ยินเป็นนัย

ไทหัวเราะในลำคอเบาๆ แล้วตบไหล่คิมสองสามที “ขอบใจมากนะหมอ...ดูแลคนไข้ดีจริง” เขายิ้มเล็กน้อยแล้วพยักหน้าให้กันต์ “ไปเถอะมึง...กลับไปพักผ่อนได้แล้ว”

กันต์พยักหน้ารับใบสั่งยามาถือไว้ สายตาของเขาเหลือบมองไปยังข้อความบนกระดาษที่ระบุชื่อยาแก้ปวด แล้วก็แอบยิ้มมุมปากเล็กน้อย “ขอบคุณครับคุณหมอ...หมอที่นี่ดูแลดีจริงๆ ครับ” เขาพูดพลางเหลือบตามองไทเล็กน้อย

ทั้งคู่รีบออกจากห้องตรวจไป แล้วตรงไปที่แผนกเภสัช (ห้องยา) ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก แม้จะเป็นเวลาดึก แต่ก็ยังพอมีเจ้าหน้าที่อยู่สองสามคน ไทกับกันต์รีบยื่นใบสั่งยาแล้วรับยามาอย่างรวดเร็ว โดยพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด จากนั้นจึงเดินออกมาที่มอเตอร์ไซค์ สตาร์ทเครื่องยนต์ แล้วบิดคันเร่งทะยานหายไปในความมืดของราตรี ทิ้งไว้เพียงเสียงท่อที่ดังก้องไปในความเงียบสงัดของโรงพยาบาลยามดึก 

-------

ต้เครื่องแบบ...ใต้เบาะ - ตอนที่ 6 : ตรวจร่างกายลึกๆ (ฉบับสมบูรณ์ Final)

ธีมหลัก: ความเสี่ยงในโรงพยาบาลยามวิกาล, การใช้วิชาชีพแพทย์เพื่อเล้าโลม, และ Aftercare ที่ลึกซึ้งท่ามกลางความตึงเครียด

1. ฉากเปิดเรื่อง: คำขอตรวจจากคนไข้พิเศษ

  • การติดต่อ: ในกลุ่มไลน์ กันต์แท็กหาคิมโดยตรงเรื่อง "อาการปวดท้อง"
  • การตอบรับ: คิมตอบกลับให้แวะมาหาที่ "แผนกอายุรกรรม โรงพยาบาล X" ที่เขาเข้าเวรดึกอยู่
  • การมาถึงโรงพยาบาล: บรรยายบรรยากาศของโรงพยาบาลตอนกลางคืนที่เงียบสงัดและวังเวง ไทและกันต์เดินผ่านโถงทางเดินที่ว่างเปล่าไปยังแผนกของคิม
  • ฉากพยาบาล: เมื่อไปถึง พวกเขาเจอพยาบาลเวรที่เคาน์เตอร์ คิมต้องใช้ไหวพริบพูดว่าเป็นเพื่อนที่ปวดท้องกะทันหัน และหาทางให้พยาบาลไปพักเบรกได้สำเร็จ ทำให้พวกเขามีเวลาส่วนตัว...แต่ก็เป็นเวลาที่จำกัดและเสี่ยงอันตราย

2. การตรวจวินิจฉัย (Foreplay ภายใต้ความกดดัน)

  • โลเคชัน: ห้องตรวจที่สะอาดและเต็มไปด้วยอุปกรณ์การแพทย์
  • ปฏิกิริยาของคิม: เมื่อเข้ามาในห้องกันสามคน คิมจะหันมาแซวไททันที "อ้าว...นึกว่าคนไข้มาคนเดียว ที่แท้มีผู้คุ้มกันส่วนตัวมาส่งด้วย" เป็นการหยอกล้อที่รู้ทันกัน
  • การ "ตรวจ" ที่ตึงเครียดขึ้น: การตรวจอาการปวดท้องจะเหมือนเดิม (ใช้สเต็ทโตสโคป, กดท้อง) แต่จะเพิ่มความระแวงเข้าไปด้วย ทุกครั้งที่มีเสียงดังจากข้างนอกห้อง พวกเขาจะต้องชะงักและเงี่ยหูฟัง ทำให้การเล้าโลมยิ่งตื่นเต้นและเร้าใจ

3. การรักษา (ฉากรถไฟสายการแพทย์)

  • องก์ที่ 1: ตาของคิม: คิมจะเย็ดกันต์ก่อนตามแผน ด้วยลีลาที่สุขุมและแม่นยำ แต่ต้องทำอย่างเงียบเชียบที่สุดเพื่อไม่ให้เสียงดังเล็ดลอดออกไป
  • องก์ที่ 2: ไคลแมกซ์ "รถไฟ": ไทจะเข้ามาต่อด้านหลังคิม เกิดเป็นขบวนรถไฟ กันต์ < คิม < ไท ฉากนี้จะยิ่งบีบคั้นเพราะพวกเขาต้องพยายามครางให้เบาที่สุด และต้องรีบทำให้เสร็จก่อนที่พยาบาลจะกลับมา

4. การดูแลหลังการรักษา (Aftercare ที่ล้ำค่า)

  • หัวใจของฉาก: หลังจากจบเกมอย่างรวดเร็วและทุลักทุเล ความอ่อนโยนของไทจะยิ่งดู "มีค่า" มากขึ้นไปอีก
  • การกระทำของไท: ท่ามกลางความเสี่ยงที่อาจจะมีคนเข้ามาได้ทุกเมื่อ ไทก็ยังเลือกที่จะใช้เวลาเช็ดทำความสะอาดร่างกายให้กันต์อย่างละเอียดและอ่อนโยนที่สุด มันแสดงให้เห็นว่าความห่วงใยที่เขามีให้กันต์นั้นสำคัญกว่าความปลอดภัยของตัวเอง
  • ปฏิกิริยาของกันต์: กันต์จะซาบซึ้งและรู้สึกถึงความรักที่แท้จริงจากไทในวินาทีนี้ เขาไม่ได้เป็นห่วงแค่ตัวเอง แต่เป็นห่วงไทด้วย ("เดี๋ยวมีคนมาเห็น")
  • บทพูดปิดท้าย:
    • กันต์: (กระซิบเสียงสั่น) "พอแล้ว...เดี๋ยวพยาบาลกลับมา...กูเป็นห่วงมึงนะ"
    • ไท: (ไม่หยุดมือ แต่ตอบกลับเบาๆ) "กูก็เป็นห่วงมึง...ถึงต้องทำให้สะอาด"
  • ปิดฉาก: จบลงด้วยการที่พวกเขาต้องรีบแต่งตัวและออกจากโรงพยาบาลไปอย่างเงียบเชียบ ทิ้งไว้เพียงความรู้สึกที่ลึกซึ้งและผูกพันกันมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า