GSSBAI

หลังจากที่ได้รับข้อมูลชี้ขาดจาก เคนจิ แฮกเกอร์อัจฉริยะชาวญี่ปุ่น ทีมสืบสวนพิเศษเฉพาะกิจไทย-ญี่ปุ่นก็เริ่มวางแผน "รุกฆาต" สารวัตรก้อง ในทันที ความเงียบเชียบและรวดเร็วเข้าครอบงำเซฟเฮาส์ของเจตน์ ทุกคนในทีมมีหน้าที่ของตัวเองที่ต้องรับผิดชอบ เคนจิ และ เรียว ผู้เชี่ยวชาญด้านการเงินดิจิทัล ใช้ความเชี่ยวชาญในการแกะรอยเส้นทางการเงินที่ซับซ้อนของก้อง เมฆ ผู้ซึ่งเติบโตและพัฒนาทักษะด้านไอทีอย่างก้าวกระโดด ได้นำความรู้ที่เรียนรู้มาใช้ในการค้นหาข้อมูลส่วนตัวและจุดอ่อนของก้องอย่างละเอียด ดิน ใช้สายสัมพันธ์เก่าๆ ในวงการใต้ดิน เพื่อสืบข่าววงในและสร้างเครือข่ายข้อมูลลับ ขณะที่ เจตน์ และ กันต์ ทำหน้าที่เป็นมันสมองหลัก พวกเขารับผิดชอบในการวางแผนกลยุทธ์ และปะติดปะต่อข้อมูลทั้งหมดเข้าด้วยกันอย่างรอบคอบ เพื่อสร้างกับดักที่สมบูรณ์แบบ พวกเขาได้สร้างกับดักสุดท้ายขึ้น...โดยการให้ "สายข่าว" ปล่อยข้อมูลลวงไปถึงมือสารวัตรก้องว่า หุ้นส่วนในเว็บพนันออนไลน์ของเขากำลังจะหักหลังและนำเงินก้อนสุดท้ายหนีไปต่างประเทศ โดยจะมีการนัดส่งมอบเงินสดกันที่เซฟเฮาส์แห่งหนึ่งในคืนนี้ แผนการนี้ถูกวางไว้อย่าง...

บรรยากาศในหน่วยสืบสวนเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ทุกคนกลับมารวมใจเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง โดยมีเป้าหมายร่วมกันคือการหาทาง "เอาคืน" สารวัตรก้อง แต่หลังจากพยายามสืบค้นประวัติและเส้นทางการเงินของก้องอยู่หลายวัน พวกเขาก็ต้องพบกับทางตัน...ก้องเป็นตำรวจที่ฉลาดและระวังตัวมาก เขาไม่ทิ้งร่องรอยความผิดปกติไว้ในเอกสารราชการเลยแม้แต่น้อย "บ้าเอ๊ย! มันต้องมีอะไรสักอย่างสิ" เจตน์สบถอย่างหัวเสียขณะที่โยนแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะ "ใจเย็นก่อน" กันต์พูดขึ้น "คนแบบก้อง...ยิ่งดูสะอาดมากเท่าไหร่ ข้างในก็ยิ่งสกปรกมากเท่านั้น เราแค่ยังหาไม่เจอ" แต่ในขณะที่ทุกคนกำลังจนปัญญาอยู่นั้นเอง ประตูห้องทำงานก็เปิดออก พร้อมกับการปรากฏตัวของแขกที่ไม่คาดคิดสองคน "ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ...สารวัตรกันต์" น้ำเสียงทุ้มที่คุ้นเคยพร้อมสำเนียงญี่ปุ่นนั้นทำให้ทุกคนในห้องหันไปมองเป็นตาเดียว "เคนจิ!" และข้างๆ เขาก็คือ "เรียว" ที่กำลังส่งยิ้มกว้างมาให้ แต่สายตาของเรียวนั้นไม่ได้มองใครอื่น เขามองตรงไปที่หมวดดินที่กำลังยืนอึ้งอยู่ เรียวไม่รอช้า เขาก้าวผ่านทุกคนแล้วโผเข้าสวมกอดด...

 แสงไฟสีน้ำเงินแดงจากรถตำรวจหลายสิบคันสาดส่องไปทั่วบริเวณโกดังร้างริมแม่น้ำ สารวัตรก้องยืนกอดอกบัญชาการอยู่หน้าแนวป้องกันด้วยท่าทีของผู้ชนะ เขามั่นใจว่าข้อมูลที่ได้จาก "หนอน" ของเขาครั้งนี้แม่นยำร้อยเปอร์เซ็นต์ ภาพของตัวเองที่กำลังแถลงข่าวการจับกุมยาเสพติดล็อตใหญ่ที่สุดในรอบปีกำลังฉายชัดอยู่ในหัว "ทุกหน่วยเตรียมพร้อม!" เขาสั่งการผ่านวิทยุสื่อสาร "เข้าชาร์จ!" หน่วยปฏิบัติการพิเศษในชุดเกราะสีดำสนิทบุกทะลวงเข้าไปในโกดังร้างอย่างรวดเร็ว เสียงฝีเท้าและเสียงตะโกนดังก้องอยู่ครู่หนึ่ง...ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบลง นายตำรวจระดับสูงที่มาร่วมสังเกตการณ์เริ่มขมวดคิ้ว แล้วเสียงที่สารวัตรก้องไม่อยากได้ยินที่สุดก็ดังขึ้นมาจากวิทยุสื่อสาร... "เป้าหมาย...เคลียร์ครับ...ไม่พบสิ่งผิดปกติ...ย้ำ ไม่พบสิ่งผิดปกติแม้แต่อย่างเดียวครับ!" โลกทั้งใบของสารวัตรก้องพังทลายลงในพริบตา เขายืนนิ่งตัวแข็งทื่อ เหงื่อเย็นๆ ไหลซึมออกมาจากขมับ เขารู้แล้ว...เขารู้ในวินาทีนั้นเองว่าเขาเดินเข้ามาติดกับดักที่อีกฝ่ายวางไว้ให้อย่างจัง สายตาที่ผิดหวังและตำหนิจากผู้บังคับบัญชาที่ยืนอยู่ข้างๆ นั้น...

 ค่ำคืนนั้น หมวดดินนัดพบกับสารวัตรก้องในมุมมืดของสวนสาธารณะที่ไร้ผู้คน บรรยากาศรอบตัวเย็นเยียบเหมือนกับหัวใจของเขาในตอนนี้ "ฉันมีข้อมูลมาให้" ดินพูดเสียงเรียบ พยายามซ่อนความรู้สึกผิดและความเกลียดชังไว้ภายใน "พรุ่งนี้บ่ายสอง...ทีมเราจะเข้าทลายบ่อนพนันเล็กๆ ในย่านตลาดเก่า" "แค่นี้เหรอ?" ก้องถามอย่างไม่พอใจ "ฉันต้องการเรื่องของเจตน์กับกันต์" "นี่คือทั้งหมดที่ผมรู้! พวกเขาระวังตัวมาก!" ดินตวาดกลับ ก่อนจะรีบควบคุมอารมณ์ "ค่อยเป็นค่อยไปสิ...ถ้าคุณรีบร้อน พวกเขาก็จะสงสัยผม" ก้องพยักหน้ารับอย่างไม่เต็มใจนัก "ก็ได้...แต่อย่าช้าล่ะ" เขาพูดทิ้งท้ายแล้วเดินหายไปในความมืด ทิ้งให้ดินยืนอยู่กับความรู้สึกผิดที่กัดกินใจ วันรุ่งขึ้น ทีมของกันต์เดินทางไปยังบ่อนพนันตามแผน แต่เมื่อไปถึงก็พบว่าทีมของสารวัตรก้องได้เข้าชิงตัดหน้าไปก่อนแล้วเรียบร้อย ก้องเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเย้ยหยัน "มาช้าไปหน่อยนะสารวัตร...พอดีสายข่าวผมเร็วกว่า" เจตน์และกันต์ไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ พวกเขาเพียงแค่สบตากันแวบหนึ่ง...แวบเดียวที่เต็มไปด้วยความเข้าใจตรงกั...

 เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากคืนที่ฝนตกหนัก หมวดดินขับรถออกจากซอยหน้าร้านหนังสือของแทนด้วยหัวใจที่พองโตและรอยยิ้มที่ไม่ได้ปรากฏบนใบหน้าเขานานแล้ว ความสัมพันธ์กับแทนเป็นเหมือนสายลมที่สดชื่นที่พัดเข้ามาในชีวิตที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและความลับของเขา แต่ความสุขนั้นอยู่ได้ไม่นาน... เย็นวันนั้น หลังจากเลิกงานขณะที่ดินกำลังเดินไปยังลานจอดรถใต้ดินของสถานีตำรวจ รถยนต์ยุโรปสีดำสนิทคันหนึ่งก็แล่นเข้ามาจอดขวางหน้าเขาไว้ กระจกรถค่อยๆ เลื่อนลง เผยให้เห็นใบหน้าที่ยิ้มเยาะของสารวัตรก้อง "เรามีเรื่องต้องคุยกันหน่อยนะ...หมวดดิน" ดินขมวดคิ้ว "ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ" "เหรอ?" ก้องพูดพลางยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมา โชว์ภาพบนหน้าจอให้ดินดู...มันคือภาพของเขาที่กำลังเดินออกมาจากร้านของแทนเมื่อเช้านี้ และยังมีอีกหลายภาพที่เขาอยู่กับแทนอย่างสนิทสนม "เด็กคนนั้นชื่อแทนใช่ไหม? ร้านหนังสือ...น่ารักดีนะ คงจะเสียใจแย่ถ้าเกิด 'อุบัติเหตุ' ไฟไหม้ขึ้นมาอีกครั้ง...แต่ครั้งนี้อาจจะโชคไม่ดีเหมือนครั้งก่อน" เลือดในกายของดินเย็นเฉียบ "มึงต้องการอะไร!" เขาคำรามเสียงต่ำ "ใจเย็...

บรรยากาศในหน่วยสืบสวนยังคงคุกรุ่นไปด้วยความตึงเครียดหลังจากการเผชิญหน้ากับสารวัตรก้อง ทุกคนต่างรู้ดีว่านี่เป็นเพียงการเริ่มต้นของสงครามประสาทที่ยาวนาน และพวกเขาต้องระมัดระวังทุกฝีก้าว การทำงานในแต่ละวันจึงเต็มไปด้วยความรอบคอบที่มากขึ้น แต่ในขณะเดียวกัน สายใยที่มองไม่เห็นระหว่างพวกเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ราวกับฝูงหมาป่าที่รวมตัวกันแน่นขึ้นเมื่อรับรู้ถึงภัยคุกคามจากภายนอก ไม่นานนัก คดีใหม่ก็ถูกส่งมาที่หน่วยของพวกเขา...คดีลอบวางเพลิงต่อเนื่องในย่านชุมชนเก่าแก่ริมแม่น้ำ คนร้ายมักจะลงมือในตอนกลางคืน เลือกเป้าหมายเป็นร้านค้าขนาดเล็กที่ทำจากไม้ สร้างความเสียหายและความหวาดกลัวไปทั่วทั้งย่าน ทีมของกันต์ลงพื้นที่เพื่อสืบสวนทันที พวกเขาเดินไปตามถนนสายเล็กๆ ที่ยังคงมีกลิ่นควันไฟติดอยู่จางๆ พูดคุยกับชาวบ้านและเจ้าของร้านที่สิ้นหวัง จนกระทั่งเดินทางมาถึงร้านหนังสือเล็กๆ ที่ชื่อว่า "ลายแทง" ซึ่งเป็นร้านเดียวในแถบนั้นที่รอดพ้นจากการวางเพลิงในคืนล่าสุดมาได้อย่างหวุดหวิด และที่นั่น...หมวดดินก็ได้พบกับ "แทน" แทนเป็นชายหนุ่มวัยยี่สิบปลายๆ เจ้าของร้านหนังสือที่สืบทอดมาจากครอบครัว เขามีรู...