้เหนือกว่ากฎ...ใต้กว่าร่าง ซีซั่น 2 ตอนที่ 7: กับดักซ้อนกับดัก
ค่ำคืนนั้น หมวดดินนัดพบกับสารวัตรก้องในมุมมืดของสวนสาธารณะที่ไร้ผู้คน บรรยากาศรอบตัวเย็นเยียบเหมือนกับหัวใจของเขาในตอนนี้
"ฉันมีข้อมูลมาให้" ดินพูดเสียงเรียบ พยายามซ่อนความรู้สึกผิดและความเกลียดชังไว้ภายใน "พรุ่งนี้บ่ายสอง...ทีมเราจะเข้าทลายบ่อนพนันเล็กๆ ในย่านตลาดเก่า"
"แค่นี้เหรอ?" ก้องถามอย่างไม่พอใจ "ฉันต้องการเรื่องของเจตน์กับกันต์"
"นี่คือทั้งหมดที่ผมรู้! พวกเขาระวังตัวมาก!" ดินตวาดกลับ ก่อนจะรีบควบคุมอารมณ์ "ค่อยเป็นค่อยไปสิ...ถ้าคุณรีบร้อน พวกเขาก็จะสงสัยผม"
ก้องพยักหน้ารับอย่างไม่เต็มใจนัก "ก็ได้...แต่อย่าช้าล่ะ" เขาพูดทิ้งท้ายแล้วเดินหายไปในความมืด ทิ้งให้ดินยืนอยู่กับความรู้สึกผิดที่กัดกินใจ
วันรุ่งขึ้น ทีมของกันต์เดินทางไปยังบ่อนพนันตามแผน แต่เมื่อไปถึงก็พบว่าทีมของสารวัตรก้องได้เข้าชิงตัดหน้าไปก่อนแล้วเรียบร้อย ก้องเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเย้ยหยัน "มาช้าไปหน่อยนะสารวัตร...พอดีสายข่าวผมเร็วกว่า"
เจตน์และกันต์ไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ พวกเขาเพียงแค่สบตากันแวบหนึ่ง...แวบเดียวที่เต็มไปด้วยความเข้าใจตรงกันทุกอย่าง
เย็นวันนั้น ที่เซฟเฮาส์ มีเพียงเจตน์และกันต์อยู่ด้วยกันสองคน บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบที่น่าอึดอัด
"ดิน" กันต์เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน "นายคิดว่าใช่ไหม"
"ร้อยเปอร์เซ็นต์" เจตน์ตอบเสียงเย็น "พฤติกรรมของมันหลังจากกลับมาจากคุยกับนายคืนนั้น...และการที่ก้องรู้เรื่องบ่อน...มันชัดเจนเกินไป"
"ก้องมันต้องขู่อะไรดินอยู่แน่ๆ" กันต์พูดด้วยความเชื่อมั่น "ดินไม่ใช่คนที่จะทรยศเราง่ายๆ"
"ผมรู้" เจตน์เดินเข้ามากอดกันต์จากด้านหลัง วางคางลงบนไหล่ของอีกฝ่าย "ผมไม่ได้โกรธดิน...ผมโกรธไอ้ก้องที่มันกล้ามาแตะต้องคนของผม" เขาพูดพลางสูดดมกลิ่นกายที่คุ้นเคยของกันต์ "และเมื่อมีคนมาท้าทายเกมของเรา...เราก็ต้องเล่นเกมที่เหนือกว่ามัน"
ทั้งสองคนใช้เวลาหลังจากนั้นในการวางแผนซ้อนแผนอย่างละเอียด พวกเขาช่วยกันสร้างข้อมูล "ปลอม" ที่น่าเชื่อถือที่สุด...แผนการบุกจับยาเสพติดล็อตใหญ่มูลค่าหลายสิบล้านที่จะมีการส่งมอบกันที่โกดังร้างริมแม่น้ำในอีกสองวันข้างหน้า ทุกรายละเอียดถูกสร้างขึ้นมาอย่างสมจริง ทั้งเวลา, สถานที่, และชื่อของพ่อค้ารายใหญ่
เมื่อแผนทุกอย่างเสร็จสิ้นลงบนไวท์บอร์ดขนาดใหญ่ ความตึงเครียดจากการวางแผนก็แปรเปลี่ยนเป็นแรงดึงดูดที่พวกเขาไม่อาจต้านทานได้
"ไม่มีใครอีกแล้วที่ผมจะเชื่อใจได้เท่าคุณ...กันต์" เจตน์กระซิบเสียงพร่า พลิกร่างของกันต์ให้หันมาเผชิญหน้า
"ผมก็เหมือนกัน" กันต์ตอบกลับ เขาทิ้งตำแหน่งสารวัตรไว้เบื้องหลัง เหลือเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่พร้อมจะมอบทุกอย่างให้กับคนที่เขารักและเชื่อใจที่สุด
เจตน์ประทับจูบลงไปอย่างลึกซึ้ง มันไม่ใช่จูบที่รุนแรงหรือดุดัน แต่เต็มไปด้วยความรัก ความเชื่อใจ และคำมั่นสัญญา เขาค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของกันต์ออกอย่างช้าๆ พรหมจูบไปทั่วทุกตารางนิ้วบนร่างกายนั้นราวกับกำลังบูชาสิ่งล้ำค่า
เขาอุ้มกันต์ขึ้นมานั่งบนโต๊ะทำงานที่เพิ่งจะใช้วางแผนรบกันไปเมื่อครู่ แล้วคุกเข่าลงต่อหน้า ปรนเปรอให้กับแก่นกายของกันต์ด้วยความอ่อนโยนและชำนาญ จนกระทั่งกันต์ครางออกมาอย่างสุขสม
"เจตน์...พอแล้ว...ให้ผมได้เข้าไปในตัวคุณบ้าง" กันต์ร้องขอด้วยเสียงที่สั่นพร่า
แต่เจตน์กลับส่ายหน้า "คืนนี้...คุณนอนเฉยๆ ก็พอ" เขาพูดพลางดันกันต์ให้นอนราบลงกับโต๊ะ "ปล่อยให้ผมเป็นคนดูแลคุณเอง...ทุกอย่าง"
เจตน์จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วกลับมาที่ร่างของกันต์อีกครั้ง เขาใช้ซิปหลังที่กางเกงเครื่องแบบของกันต์ที่อีกฝ่ายยังคงสวมไว้อยู่ ก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองเข้าไปอย่างช้าๆ แต่มั่นคง
มันคือฉากรักที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและหนักแน่นในเวลาเดียวกัน เจตน์ขยับร่างกายอย่างไม่รีบร้อน เขาต้องการซึมซับทุกอย่างของกันต์ไว้ให้ได้มากที่สุด ทุกการจูบ ทุกการสัมผัส และทุกคำพูดที่กระซิบข้างหู ล้วนเต็มไปด้วยความรักและการยืนยันว่าพวกเขาจะอยู่เคียงข้างกันเสมอ
"เราจะทำลายมัน...กันต์" เจตน์พูดระหว่างที่กำลังเคลื่อนไหว
"อ๊ะ...ผมรู้...อ๊า...เรารู้" กันต์ตอบกลับอย่างยากลำบาก
"คุณอยู่ข้างผมใช่ไหม"
"เสมอ...อ๊า...เจตน์...ผมจะเสร็จ..."
กันต์กระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ปลดปล่อยความสุขสมออกมาจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องของตัวเอง เจตน์เร่งจังหวะตามไปติดๆ และปลดปล่อยทุกอย่างเข้าไปในร่างกายของกันต์จนหมดสิ้น เป็นการผนึกคำสัญญาของพวกเขาให้กลายเป็นหนึ่งเดียว
พวกเขาต่างนอนหอบหายใจอยู่บนโต๊ะตัวนั้น กอดกันแน่นราวกับจะไม่มีวันแยกจากกัน
วันรุ่งขึ้นที่หน่วยสืบสวน เจตน์กับกันต์แกล้งทำเป็นคุยโทรศัพท์เสียงดังเกี่ยวกับแผนการบุกจับยาเสพติดล็อตใหญ่ที่โกดังร้างริมแม่น้ำ พวกเขาสบตากันเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าหมวดดินที่นั่งทำงานอยู่ใกล้ๆ หยุดชะงักและมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด
หลังจากนั้นไม่นาน กันต์ก็เห็นดินแอบเดินออกไปที่มุมบันไดหนีไฟ...แล้วยกโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ข้อความบางอย่าง
กับดัก...ได้เริ่มทำงานแล้ว
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น